Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑнтӑр сăмах пирĕн базăра пур.

мӑнтӑр (тĕпĕ: мӑнтӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мӑнтӑр ҫынна йӑлтӑрти ҫӗрӗллӗ кӗске пӳрнипе кӑкринчен тӗртсе, Юз ҫапла каларӗ:
Тыча меньшевику-коротышке в грудь пальцем, на котором сверкало золотое кольцо, Юз говорил:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Губернаторӗ мӑнтӑр пулнӑ пулмалла.
Наверное, губернатор был жирный.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Рабочи тумне тӑхӑннӑ темле лутра та мӑнтӑр ҫын, пӗчӗк уссиллӗскер, икӗ панулми пек хӗрлӗ питҫӑмартиллӗскер, сӑрт ҫине хӑпарса тӑнӑ та пӗчӗк чышкипе сулкаласа кӑшкӑрать:
Какой-то низенький тучный человек в рабочей одежде произносил речь, стоя на пеньке, он потрясал пухлым, как булочка, кулаком и выкрикивал:

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Приставӑн сӑмси мӑнтӑр та кӑвакрах тӗслӗ.
Нос у пристава был толстый и синеватый.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗри пӗр вӑхӑтрах кӳме пек те, бричка пек те, тепри — кӳме те мар, бричка та мар; хӑшӗ тата утӑ купи евӗрлӗ, е мӑнтӑр купца майри пек, тепри тирпейсӗр жид евӗрлӗ е тирӗ сӗвӗнсех пӗтеймен скелет майлӑ, хӑшӗ аяккинчен пӑхсан, чӑпӑклӑ чӗлӗм пек, хӑшӗ тата ним евӗрлӗ те мар, ним маси те ҫук, халиччен ниҫта пулман япала пек.
Одна была и бричка и повозка вместе; другая ни бричка, ни повозка; иная была похожа на огромную копну сена или на толстую купчиху; другая на растрепанного жида или на скелет, еще не совсем освободившийся от кожи; иная была в профиле совершенная трубка с чубуком; другая была ни на что не похожа, представляя какое-то странное существо, совершенно безобразное и чрезвычайно фантастическое.

VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Префект вӑрӑм, пит мӑнтӑр, хӗрлӗ питлӗ, аллӑ ҫулсене ҫитнӗ ҫын.
Префект был человек пятидесяти лет, высокого роста, очень толстый, с свежим, румяным лицом.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫиҫӗм ҫиҫсе илнӗ вӑхӑтра Костя темӗнле вӑрӑм та мӑнтӑр, хура та хӑрушӑ япала ҫыран патнелле вӗҫтерсе килсе ывтӑннине, хӑйӗн хулӑн сӑмсипе хӑйӑра тӑрмаланине курать.
При вспышке молнии Костя видит, как что-то черное, длинное и толстое стремительно несется к берегу и бросается на него, взгребая толстым рылом кучу мокрого песка.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пурте ӑна мӑнтӑр та йывӑр теҫҫӗ.
Все говорят, что он толстый и тяжелый.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Масар чавакан лутра пӳллӗ, сӑнсӑр та мӑнтӑр ҫын, Лувений ятлӑскер, хӑйӗн ятне асӑннӑ пирки ятлаҫма тытӑнчӗ.
Однако могильщику Лувению, коренастому толстяку с багровым и угреватым лицом, выражавшим тупое равнодушие, не пришлась по вкусу шутка нищего, и в отместку он громко заявил:

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Лутация — ҫӳллӗ, вӑйлӑ, мӑнтӑр, хӗрлӗ питлӗ, хӗрӗх ҫулсенчи хӗрарӑм.
Лутация, сорокапятилетняя женщина, высокая, сильная, плотная и краснощекая.

Вӑл ӑна мӑнтӑр купарчинчен темиҫе хутчен хулӑпа туртса ҫапрӗ те, хӑй пӗлнӗ чи усал сӑмахсемпе вӑрҫса илчӗ.
Он несколько раз ударил ее хлыстом по крутому заду и выругался самыми скверными словами, какие только знал.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Унӑн мӑнтӑр мӑйӗ хӗрлӗ-кӑвак юн тымарӗсемпе хӑпарса карӗ, сарлака янах шӑммиллӗ пичӗ юнпа тулса ларчӗ.
Его толстая шея вздулась багровыми жилами, и широкое скуластое лицо налилось кровью.

— Эй эсӗ, пуканесен театрӗн директорӗ, сӑра пички, мӑнтӑр мӑйӑх, санӑн ӑшӑнта ухмах шухӑшсем кӑна, кунталла пирӗн пата ан, эпӗ санӑн ҫӗтӗк сухаллу ҫине сурам, — тет.
— Эй ты, директор кукольного театра, старый пивной бочонок, жирный мешок, набитый глупостью, спустись, спустись к нам — я тебе наплюю в драную бороду!

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мӑнтӑр Карабас Барабас аялалла анма ӳркенчӗ, вӑл хӑйӗн хулӑн пӳрнисемпе таркӑнсене хӑй патнелле илӗртрӗ.
Толстому Карабасу Барабасу лень было спускаться вниз, он манил беглецов пальцем, похожим на сардельку:

Ӳпӗнсе выртакан урапа патне чупса ҫитсенех вӗсем мӑнтӑр аҫа кушак анраса выртнине курчӗҫ.
Подскочив к опрокинутой тележке, увидели жирного кота в обмороке.

Карп пула ҫав тери мӑнтӑр та ыйхӑллӑ пулнӑ, ӑна хуть те кирек ӑҫта сӗтӗрсе кай, — уншӑн пурӗ пӗрех пулнӑ.
Карп был такой жирный и сонный, что ему было всё равно, куда его тащат под плавники.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мӑнтӑр шурӑ гусеница Буратино пуҫӗ ҫине хӑпарса кайрӗ те, унӑн сӑмси ҫинчен усӑнса тӑрса, унӑн шӑлӗсем ҫине шӑл тасатмалли паста кӑларса хучӗ.
Жирная белая гусеница вползла на голову Буратино и, свесившись с его носа, выдавила немного пасты ему на зубы.

Мӑнтӑр та ылтӑн плащ тӑхӑннӑ бархат сӑнлӑ тӗкӗлтурасем вӗҫеҫҫӗ, хаяр пӑвансем ҫуначӗсемпе сӑрлатса ҫӳреҫҫӗ.
Летели, гудели толстые чёрно-бархатные шмели в золотых плащах, шипели крыльями свирепые шершни.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ вӗсене чи ҫӳллӗ та мӑнтӑр шӑнасене пӗр миллион ҫурӑ пама пулӑп…
Я обещаю им полтора миллиона самых жирных мух…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мӑнтӑр Тил, ҫак хулан губернаторӗ, сӑмсине ҫӳлелле каҫӑртса утса пырать.
Гулял толстый Лис — губернатор этого города, важно подняв нос.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика