Шырав
Шырав ĕçĕ:
Купӑс каласчӗ хуть, — мӑкӑртататчӗ асанне.
III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.
Костя хӑйӗн сумкине ҫиленсе ывӑтса яратчӗ те: вӗренетӗн-вӗренетӗн, анчах вӑхӑтра ҫитермеҫҫӗ, — тесе мӑкӑртататчӗ.
Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Мӗнле пурӑнӑр ӗнтӗ эсир капла? — тесе мӑкӑртататчӗ вӑл.
Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Трактир хуҫи хӗрелсе кайса: — Пӗлмелли ҫук, пӗлмелли ҫук… — тесе мӑкӑртататчӗ.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ну, юрӗ… тӑхта, каяр… — тесе мӑкӑртататчӗ лешӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Хуҫа теҫҫӗ тата! — мӑкӑртататчӗ вӑл.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӗсен сӑмаххисен ҫемине кӗрсе хуҫа та мӑкӑртататчӗ:
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Мужика шелленӗ пек пулса, ырӑ сӑн-пуҫлӑ Уҫӑп йывӑррӑн сывласа илсе мӑкӑртататчӗ:
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Тӗрӗс, ҫӗр ҫӑтасшӗ! — мӑкӑртататчӗ хуҫа, арӑмӗ вара ӑна, аҫа ҫури тухса кайсан, калатчӗ:— Верно, чёрт возьми! — бормотал хозяин, а жена говорила ему, когда вотчим уходил:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах эпӗ вӗсем патнерех пырсан: «Сана мӗн кирлӗ?» тесе мӑкӑртататчӗ казакӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сӑмах калас умӑн вӑл хӗп-хӗрлех танӗ пек питҫӑмартийӗсене тата ҫавракалатса мӑкӑртататчӗ.Перед тем, как сказать слово, она надувалась, еще более округляя почти багровые щеки.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тӗреклӗ, тӳрӗ утаканскер, вӑл лавкана кӗнӗ чухне хулпуҫҫисене, усатчӗ, ҫурӑмне кукӑрӑлтаратчӗ, хуллен йӑнӑшатчӗ, час-часах икӗ пӳрнипе сӑхсӑхса илетчӗ тата пӗрмаях кӗлӗсем, псаломсем мӑкӑртататчӗ.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Шурлӑхри язычниксем, — тесе мӑкӑртататчӗ приказчик.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
А ман старик грексен сӑмахне те ӑнланнӑ пек пулатчӗ, карамара та калимера тесе мӑкӑртататчӗ.А старичок мой — он прикидывался, что быдто и греков понимает, бормочет — карамара да калимера.
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗтӗмӗшпе илсен, хамӑра мӗн килӗшесси енчен эпир унпа иксӗмӗр пӗр пек марччӗ, — эпӗ «Томас Ионес ҫинчен ҫырнӑ повӗҫе» «Тупнӑ ачан Том Джонсӑн историне» авал куҫарнине пит хавхаланса вулаттӑм, Смурый мӑкӑртататчӗ:
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хӑшпӗр чух повӑр мана ҫав кӗнекесене пӑхса тухма, вӗсен пӗтӗм титулӗсене каласа пама хушатчӗ, — эпӗ вулаттӑм, вӑл ҫиленсе мӑкӑртататчӗ:
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вырсарникунсерен амӑшӗ икерчӗ пӗҫеретчӗ те яланах пӗр виҫ-тӑватӑ икерчине чӳлмек ӑшне пытаратчӗ, ӑна вара эпӗ ҫывӑракан диван айне кӗрте-кӗрте лартатчӗ: кӑнтӑрлахи кӗлӗрен тавӑрӑнсан, Виктор чӳлмеке туртса кӑларатчӗ те: — Нумайрах пытарса хӑварма мӗн, айвансем! — тесе мӑкӑртататчӗ.
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Эпир кукаҫейӗн ҫӑкӑрне вуҫех ҫимен пулсан та, вӑл ҫапах: — Харам пырсем! — тесе мӑкӑртататчӗ.— Дармоеды! — скрипел дед, хотя мы совершенно не пользовались его хлебом.
III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— У-у, пӑчланманскер! — тесе мӑкӑртататчӗ кукамай, вӑранса кайса.
III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Николай Иванович вара шкул ачи пекех хӗрелсе кайса, васкаса, мӗскӗннӗн мӑкӑртататчӗ:Он вставал, как школьник, багровый и несчастный, и торопливо бормотал:
56 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
- 1
- 2