Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӗҫпе кӑмӑлланнӑ сасӑсем, мухтанчӑклӑ шав унӑн тавра ҫӗкленсе тӑнӑ; ачашшӑн ятлаҫкаласа, тарланӑ питсем ҫинче кулӑ вылятса, ӑна мужиксем таччӑн ҫавӑрса илнӗ.

Довольный, хвастливый шум носился вокруг него; ласково переругиваясь, веселые, с улыбками на потных лицах, мужики подходили к нему и тесно окружали его.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Василь! — терӗ вӑл йӗрӗнтерекен мухтанчӑклӑ сасӑпа, — хулӑсем илсе кил-ха.

— Василь! — сказал он отвратительным, торжествующим голосом, — принеси розог…

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Стефчовӑн мухтанчӑклӑ сӑн-сӑпачӗ кӑна хӑй ӗмӗтне тултарнӑ пек курӑнать.

Одно лишь торжествующее лицо Стефчова выражало самодовольство.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.