Шырав
Шырав ĕçĕ:
монахсен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта монахсен, генералсен, корольсен пурӑнӑҫӗ ҫинчен, лак тумалли рецептсем, философи терминӗсем, тахҫан пулса иртнӗ вӑрҫӑсем ҫинчен, халиччен эпӗ нихӑҫан та илтмен Коста-Рика патшалӑхӗ ҫинчен тата ҫавӑнтах юнашар выльӑх-чӗрлӗх шӑммисенчен удобрени хатӗрлесе кӑлармалли май ҫинчен те ҫырнӑччӗ.
VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Вӑл тире чӑнласах та шуйттан ҫинченех сӳсе илнӗ пулмалла, мӗншӗн тесен пӗрре эпӗ, монахсен пахчинчен хам хыҫҫӑн чукмарпа хуса пыракан монахран тарнӑ чухне, хӳме ҫинче пӗр тимер пӑтана ҫаклантӑм та, шӑлаварӑм ҫурӑлмарӗ те, эпӗ хӳме ҫинчех ҫакӑнса юлтӑм, ҫавӑн пирки монах мана икӗ хутчен хытӑ ҫупма та ӗлкерчӗ.
VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Хӑшпӗр хуласенче гарнизонпа хула милицийӗ ҫине кӑшт шанса тӑнӑ пулсан, сасартӑк вӑл хуласене тухса тарнӑ монахсен, жидсен, хӗрарӑмсен ушкӑнӗсем йышлӑн пырса тулаҫҫӗ.
V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Унта манахсем ҫеҫ пулнӑ пек туйӑннӑ, — шурӑ, хура тата хӑмӑр рясӑсем тӑхӑннӑ монахсен вӗҫӗмсӗр ушкӑнӗ.Казалось, там были одни монахи — туча монахов в белых, чёрных и коричневых рясах.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Те Евсейпе монахсен сӑн-сӑпачӗ мӗне пӗлтернине ӑнланса илчӗ арман хуҫи, те унӑн кӑкринче тахҫанах ҫывӑрса кайнӑ сисӗмӗ хускалчӗ, анчах унӑн пичӗ ҫинче те темскерле хӑрушлӑх пекскер курӑнса кайрӗ.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Страницăсем:
- 1