Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл камин хӗскӗчне ҫӗклерӗ те — виҫӗ хутчен сулмаклӑн ҫапса хӑйӗн моделӗнчен тӑм купи туса хучӗ, — пӗр сӑмахсӑр, тискер ахӑлтатусӑр, хӑйне ухмаха ернӗн тытмасӑр, килӗшмелле мар ҫырнӑ ҫырӑва ҫунтарса янӑ евӗр — ҫӑмӑллӑн та тӗплӗн.

Он взял каминные щипцы и тремя сильными ударами обратил свою модель в глину, — без слез, без дикого смеха, без истерики, — так толково и просто, как уничтожают неудавшееся письмо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.