Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

манн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Голсуорси Томас Манн пултарулӑхне пысӑк витӗм кӳнӗ, автор хайлавӗсем Францире тата Раҫҫейре анлӑ сарӑлнӑ пулнӑ.

Голсуорси повлиял на творчество Томаса Манна, произведения автора были широко известны во Франции и России.

Джон Голсуорси // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%94%D0%B6%D ... 1%81%D0%B8

Унтан Илюха вӑрӑммӑн ярса пусрӗ, тӗллерӗ те пӑхӑр гильзӑсем чӑнкӑртатни манн чӗренех пырса тиврӗ.

Илюха сделал огромный шаг, прицелился, и звон медных гильз больно отдался у меня в сердце.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл манн ҫине хавассӑн, хӑй тӗллӗнех килсе ҫакланакан ҫимӗҫ ҫине пӑхнӑ пек пӑхса илчӗ.

Он поглядел на меня весело, как на легкую добычу.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сцена ҫинче, хӗрлӗ ялавпа витнӗ сӗтел хушшинче, вӗр-ҫӗнӗ ҫар гимнастерки тӑхӑннӑ, пилӗкне салтак пиҫихийӗ ҫыхнӑ, ҫывӑх та тӑван Ленин манн ҫинелле кӑмӑллӑн кулса пӑхать.

На дощатой сцене, за столом, накрытым красным флагом, в новенькой гимнастерке с содатским ремнем, близкий и родной Ленин с улыбкой смотрел на меня.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Карчӑк манн ҫине сӑнавлӑн пӑхрӗ те: — Илейместӗн, хаклӑ, — терӗ.

Старуха пытливо оглядела меня и сказала: — Не купишь, дорого.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Илюха ман пата хыҫалтан йӑпшӑнса пычӗ те хӑпӑл-хапӑл манн кӗсъене кӗрсе кайрӗ.

Илюха подкрался сзади и грубо полез ко мне в карман.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Аллисене ҫурӑм хыҫнелле тытса, хӑй манпа пачах та итересленмен пек лӑпкӑн шӑхӑркаласа, Илюха манн тӗлпе итрсе кайрӗ.

Заложив руки за спину и равнодушно посвистывая, точно я вовсе не интересовал его, Илюха прошелся мимо.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара манн пуҫа Тонькӑна вӑрлас шухӑш пырса кӗчӗ.

И тогда я подумал, хорошо бы украсть Тоньку.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Нимӗҫ манн патӑма пычӗ.

Немец подошел ко мне.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл ҫурӑмӗпе манн еннелле ҫаврӑнчӗ те кӗпине ҫӗклерӗ.

Он поднял рубаху и показал мне спину.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька мана аякалла илсе кайрӗ те: — Эппин, мана хӗрхентӗн эсӗ? — тесе ыйтрӗ, манн алла хӑй аллинчен вӗҫертмесӗр.

Васька отвел меня в сторону: Жалел меня? — спросил Васька, не выпуская мою руку.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Сывӑ-и, — терӗ те вӑл ачашшӑн, хӑй умӗнче эпӗ тӑнине ӗненмен пек, манн алӑран тытрӗ.

— Здравствуй, — сказал он и нежно взял меня за руку, будто не верил, что это я.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька манн патӑма пырса тӑчӗ.

Васька подошел ко мне.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ ҫав япала ҫине пӑхрӑм та тӗлӗннипе шанках хытса кайрӑм: манн ывӑҫра темиҫе вӗҫлӗ хутламалли пӗчӗкҫеҫ ҫӗҫӗ выртать, отверткӑсем те штопр та пур.

Я глянул и обмер: на ладони блестел новенький перочинный ножик со множеством лезвий, отверток и даже со штопором.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Нимӗҫ мана пуҫран ачашласа илчӗ, унтан кӗсйинче шыраса тупрӗ те манн ывӑҫ ӑшне темле йывӑр та ӑшӑ япала хучӗ.

Немец погладил меня по голове и, порывшись в кармане, положил на мою руку что-то тяжеловатое и теплое.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах та теле пула Илюха манн сӑмахсене шута та илмерӗ, вӑл хӑй мухтанма тӑрӑшрӗ:

Но, к счастью, Илюха не обратил внимания и спешил сам похвастаться:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл куртах сикрӗ, унтан, нимӗн пулман пекех, хӑйӗн супӑнленӗ питне манн еннелле ҫавӑрчӗ:

Он вздрогнул, потом равнодушно повернул ко мне намыленное лицо:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпир манн килхушшине пырса кӗтӗмӗр.

Мы прошли в мой двор.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Васька манн ҫине чеен пӑхса илчӗ те: — Пӗлетӗн-и, кам вӑл? — тесе ыйтрӗ.

— Васька взглянул на меня лукаво и спросил: — Знаешь, кто это?

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька манн хӑлха патнех пӗшкӗнчӗ те хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса каларӗ:

Васька горячо зашептал мне на ухо:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех