Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лартать (тĕпĕ: ларт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑхӑт-вӑхӑт ун сулахай урине, хальхи пек, шӑнӑр туртса лартать.

Временами ее сводит такая судорога,

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑна килне ертсе кӗрсе пӳрт тӑрӑх кускаласа ҫӳреме тытӑнать — хӑй аллипех сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ кӑларса лартать, хӗре сӑйлать.

А потом они идут в дом, и она водит девушку по комнатам, воркует с ней как голубка, сама накрывает на стол и усаживает как дорогую гостью.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫавӑнпа кӑшт пушансанах ун патне чупать Янтул — шыв кӳрсе килсе парать, ӑна йӑтса лартать, кӑна антарать.

Потому Яндул в каждую свободную минуту бежит к ней, чтобы натаскать воды, перетащить что-либо тяжелое, переставить.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗри картишне утӑ-улӑм йӑвантарса хӑварать, тепри вут-шанкӑ пушатать, виҫҫӗмӗшӗ ҫенӗке тырӑ миххи кӗртсе лартать.

кто-то скинет охапку сена или соломы, другой дровишек подбросит, третий снесет в амбар мешок зерна…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӑвакарса каять, шӑлне ҫыртса лартать, куҫне-пуҫне тискерлетсе ярать.

Посинеет вся, зубы сожмет, глаза закатит — страх да и только…

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах куҫне уҫма ӗлкӗреймест — каллех юр хупласа лартать.

Но не успел открыть глаза — опять лицо залеплено снегом.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Майрепи (хитре арӑм ҫапла ятлӑ пулнӑ) кӗрӗк аркипе тытса тутар умне вут ҫинчи йӗс куркана пырса лартать.

Майреби (так звали красивую женщину), ухватив горячую ручку ковша полой шубы, поставила перед татарином вскипевший чай.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван пӗшкӗнет те старик ҫӗлӗкне илет, тӑхӑнса лартать.

Наклонившись, Ухтиван нащупал шапку старика, бережно отряхнул, надел на голову.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тулти ҫын темӗскер ырӑ маррине туять пулас, алӑка шӑкӑрт! тутарса ҫаклатса лартать те ӳсӗркелесе илет.

Человек за дверью, видимо, почуял неладное и, накинув снаружи на дверь крючок, выразительно покашлял.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шахрун Ивук ҫӑварне хупласа лартать, айӑккинчен кат! тӗкет.

Шахрун зажимает Ивуку рот ладонью и толкает в бок.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мариҫ тӑрса амӑшне ыталаса илет, ӑна ҫавӑтса кайса вырӑнӗ ҫине лартать.

Марись порывисто обняла мать, подвела ее к постели, усадила.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мултиер арӑмӗн ӳкӗтне кӗнӗ пулас, «кирлӗ ӗҫе» пикеннӗ: чӑпта ҫапма тытӑнас тесе хӗрсех урай варрине юпа лартать.

У Мульдиера дома тоже оживление: жена наконец-то взялась за ум, за нужное дело — готовится ткать кули.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мултиер сиксе тӑрать те лаҫ алӑкне шалт хупса лартать, алтӑрне сакайнелле илсе перет.

Мульдиер резко вскакивает и со всей силой захлопывает дверь а ковш кидает под лавку.

Кам айӑплӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗтӗмпе хывса пӗтерсен тин Павӑл васкаса каялла тумланса лартать.

Но полностью раздевшись, Павел тут же снова одевается.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мултиер савӑнса кантӑкне ҫавӑркаласа пӑхать, чӗрни ҫине лартать те кулкаласа ӑна ҫӳлӗк ҫине кармашса хурать.

Мульдиер, ошалев от радости, вертит в руках сверкающий треугольник и смеется как ребенок, потом прячет его на высокую полку.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вырӑс эрни кунӗ Чӑлах Эрнюк пуҫлӑхсене курӑнас тесе, Шурча чиркӳне кайса Микул турӑ умне улӑм пӗрчи пек ҫинҫе ҫурта лартать, каҫалапа ялти ватӑсемпе пӗрле киремете ӳксе пуҫ ҫапать.

По субботам Эрнюк, чтобы лишний раз попасть на глаза начальству, ходит в Акрамовскую церковь и ставит там Миколе-угоднику тощую, как соломинка, свечку, а вечером вместе с деревенскими стариками самозабвенно молится своему богу — киреметю.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӗкеҫ ӑна ҫенӗкри каска пуканӗ ҫине йӑтса лартать те сӑмсине ҫара аллипе сӑтӑрса илсе хӑйӗн чӗрҫиттийӗ ҫумне шӑлать.

Но Чегесь довольно резко усадила его на чурбак, утерла ладонью нос и строго наказала:

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӑн, патша Бенкендорфа хирӗҫ, ӗлӗкхи пекех, ура ҫине тӑрать, ӑна ҫурӑмӗнчен лӑп-лӑп-лӑп ҫупӑрланӑ пек туса сӗтел тепӗр енне пукан ҫине пырса лартать.

В самом деле, царь не поднялся навстречу, как это делал раньше, не взял под локоток и не похлопал по спине, не усадил в кресло напротив себя.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Курать йӑлтах — мӗнле майпа Хуҫи, хӑй кӑшт та тарламасӑр, Чул ҫурт тӑвать, арман лартать, Шура, ак, анлӑ пӗвеленӗ, — Ку ӗҫ ял-йышшӑн чун иленӗ Пулни пур тӗл те кӑтартать, — «Сатрап, сатрап…» тет; шухӑшне Халь ҫиеле вӑл кӑлармарӗ, Анчах ҫынсен тарӑхӑвне Тавҫӑраймасӑр пач тӑмарӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Килти ҫынсем хыҫҫӑн ура ҫине тӑнӑ Ятманпа Левентее тата Сахрун пиччепе Кӑтра Михала ирӗксӗрлесех хӑйсен вырӑнне лартать.

Куҫарса пулӑш

XXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех