Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать… — мӑкӑртата пуҫларӗ Цзю-цзинь.— От поколения к поколению все хуже и хуже… — заворчала старуха.
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
Ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать…
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
Цзю-цзинь ӑна аллинчен тытса тӑратрӗ: «Ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать!» — тесе ачана йӑпатма тӑрӑшрӗ.Прабабка потащила ее за руку и увела, приговаривая: — От поколения к поколению все хуже и хуже!
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
— Ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать! — вӑхӑтпа усӑ курса мӑкӑртатать Цзю-цзинь кинемей, Чжао Ци-е ҫине тинкерсе.
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
— Ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать! — хӑйӗннех перет Цзю-цзинь.— От поколения к поколению все хуже и хуже! — твердила свое старуха.
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
— Ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать! — тет кинемей ҫирӗплетсех.— От поколения к поколению все хуже и хуже! — не унималась старуха.
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
— Чӑн та ӗнтӗ, — тет кинемей ҫирӗплетсех, — ламран ламах йӑх вӑйсӑрланса пырать!и она упорно твердила: — Вот уж правда! От поколения к поколению все хуже и хуже!
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
— Тӗрӗсех ӗнтӗ, ламран ламах йывӑрланса пырать…
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
— Ламран ламах килет-тӗк, тӗрӗсех пуль ӗнтӗ?
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
— Тен, чӑнахах та, ҫапла, ламран ламах килет вӗт вӑл, — терӗ хайхи ман ҫине шӑтарасла пӑхса.В упор уставившись на меня, он сказал: — Впрочем, может быть.
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
- 1