Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗсрине (тĕпĕ: кӗсре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халь ав, кӗсрине, нумай ҫул хушши пурӑнса ватӑлса кайнӑ хыҫҫӑн, урапа ҫумне кӑкарса янӑ та, сутма илсе каяҫҫӗ.

тащившейся, за долгое служение, теперь на продажу.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кӗсрине тытса пыраканни хӑех пулнӑ пулсан та, тата вӑл вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе куҫӗ ҫине хӑй туяннӑ куҫлӑхне тӑхӑнкаласа ҫӳренӗ пулсан та — ҫапла пулса тухрӗ.

несмотря на то что сам правил и что сверх своих глаз надевал по временам еще покупные.

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Виҫӗм ҫул-ха вӑл, Фома Григорьевич Диканькӑран таврӑннӑ чух урапине те, турӑ кӗсрине те шырлана кӗртсе ӳкерчӗ.

Фома Григорьевич третьего году, приезжая из Диканьки, понаведался-таки в провал с новою таратайкою своею и гнедою кобылою,

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗр кӗсрине тытрӑм та майлаштартӑм, хамӑн лашана ятӑм; илсе тухӗ тетӗп.

Поймал кобылу одну, обротал, а своего коня пустил; думаю, выведет.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Икӗ тиншӗк йӗнерлӗ лашасене чӗлпӗрсенчен тытнӑччӗ: кавалеристсем пӑрахӑҫланӑ хыҫҫӑн Олизар нумаях пулмасть туяннӑ ватӑ хӑмӑр кастаркӑҫпа Бек-Агамаловӑн йӑрӑс, чӑтӑмсӑр, вутла ялкӑшакан ҫиллес куҫлӑ ылттӑн кӗсрине.

Двое денщиков держали в поводу оседланных лошадей: бурого старого мерина, купленного недавно Олизаром из кавалерийского брака, и стройную, нетерпеливую, с сердитым огненным глазом, золотую кобылу Бек-Агамалова.

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хулпуҫҫинчен ҫӑварлӑхсӑр йӗвен ҫакса янӑ та вӑл кӗсрине шырама хирелле утать.

Повесив на плечо оброть, он шел в степь искать кобылу.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Арӑмӗ, тӗреклӗ те самӑрскер, стариккине пӑскӑртас ӗҫре питех те хаярскер, мучие килте епле кӗтсе илнине, имшеркке Щукарь хӑйӗн ӑнӑҫсӑр туяннӑ кӗсрине пула мӗн-мӗн тӳссе ирттернине — вӑл вӑхӑтра Щукарьпе туслӑ пурӑннӑ атӑ ӑсти Локатеев калашле — «никам та илтмен те, курман та».

Как его встретила жена, баба дородная и лютая на расправу, что претерпел щупленький Щукарь за свою неудачную покупку — «покрыто неизвестным мраком», как говорил друживший в ту пору с Щукарем сапожник Локатеев.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӑнтӑр ҫутинче хутора пырса кӗме вӑтаннипе мучи тӗттӗм пула пуҫличченех кӗсрине сӑрт ҫинче курӑк ҫитерсе ҫӳрет, ҫӗрле пулсан тин ӑна килне хӑваласа ҫитерет.

До сумерек он пас кобылу на бугре, стыдясь днем являться в хутор, и только ночью пригнал он ее домой.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

… Щукарь, ҫак ҫӗнӗ япалана курнипе тӗлӗнсе хытсах кайнӑскер, кӗсрине урӑх чарса тӑмасть, хӑй епле пӗлнӗ пек утма ирӗк парать те акӑ мӗн курать: унӑн кӗсри пынӑ ҫӗртех пӗр ҫаврӑм туса илет те тепӗр ҫаврӑм тума тытӑнать, ҫапла вара тӑршшипех куҫа курӑнман ҫаврӑмсем тӑва-тӑва пырать.

Щукарь, потрясенный новым открытием, предоставил ей полную свободу и увидел: кобылка его, завершив круг, начинала новый — и так безостановочно, по невидимой спирали.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл ҫӗлӗкне илме ҫаврӑнса утать, анчах ун патнелле тӑкӑрлӑкпа халӑх васкаса пынине курса, каялла кайма васкать, вара, кӗтмен ҫӗртенех ҫакӑн пек шухӑлӑхне кӑтартнӑ ӑнӑҫсӑр кӗсрине тытса, хутор хыҫне ҫавӑтса тухать.

Он вернулся за шапкой, но, видя, что по проулку спешит к нему народ, сам поспешил назад, вывел злосчастную, проявившую столь неожиданную прыть кобылу за хутор.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫак самантран пуҫласа вӑл лаши ҫинче ним шарламасӑр ларса пычӗ, кӗсрине юриех хуллентерех уттарса, Макара ҫур лаша пӳлӗх те пулин маларах ирттерсе яма хӑтланчӗ, анчах лешӗ те, сыхланас шутпа, кӑштах каярах юлса пырать.

С этого момента он ехал молча, нарочно придерживал кобылу, норовя пропустить Макара хоть на поллошади вперед, но тот из опаски тоже приотставал.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Титок кӗҫенсе янӑ кӗсрине тӑпах чарчӗ, ҫаврӑнса пӑхрӗ, чикарккине сурса пӑрахрӗ те, вӑкӑрӗсенчен маларах иртсе, хуллен кӑна:

Титок остановил заржавшую кобылу, оглянулся, выплюнул цигарку и медленно заехал быкам наперед, негромко сказал:

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ахальтен мар вӑл башкир кӗсрине, ырханскере, тата сурӑх тирӗнчен ҫӗлетнӗ тӑлӑпа парса янӑ.

Не зря дал башкирскую долговязую клячу да овчинный тулуп.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хуҫи шӑн ҫӗр ҫинче выртса хӑйӗн татӑк хӳреллӗ кӗсрине ылханнӑ.

Хозяин лежал на мерзлой земле, проклиная свою куцую кобылу.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫав вӑхӑтрах Григорий Иванович Муромски те, лайӑх ҫанталӑка ытараймасӑр, хӑйӗн татӑк хӳреллӗ кӗсрине йӗнерлеттерсе хӑйӗн акӑлчансем евӗрлӗ йӗркеленӗ именине пӑхса ҫавӑрӑнма тухнӑ.

В то же самое время Григорий Иванович Муромский, соблазнясь хорошею погодою, велел оседлать куцую свою кобылку и рысью поехал около своих англизированных владений.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех