Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл ҫӑлтӑрсем ҫине мӗншӗн пӑхнине Арина хай те пӗлмен, ун ҫинчен шухӑшламан та, ҫапах та пӗрех май куҫа илмесӗр вӗсем ҫине пӑхнӑ, куҫҫулсем пӗрехмай питҫӑмартисем тӑрӑх юхнӑ, чунӗ тем пек хуйхӑрса ыратнӑ.

Зачем она глядела на них, Арина не думала, не глядела долго и пристально, а слезы все плыли по щекам, и материнское сердце ныло и болело.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.