Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кутне (тĕпĕ: кут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ярса тытрӗҫ те мана Хуран кутне ӳкерчӗҫ, Чышкӑпа та патакпа Хӗне-хӗне пӗтерчӗҫ…

Куҫарса пулӑш

Партизан // Степан Аслан. «Тӑван Атӑл». — 1946, 20№ — 55-63 с.

Урам тӑрӑх, ҫӑрха кӗсре пек, кутне пӑркаласа утса ҫӳретчӗ.

По улице она шла походкой иноходца, покачивая широкими бедрами,

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫук, пӑхаймастӑп, — тесе Ульти каялла чакрӗ, анчах каймарӗ, йывӑҫ кутне ҫӗре хутланса ларчӗ.

— Нет, я не могу на нее смотреть… — сказала Ульди, но не ушла, а присела под куст и зарыдала.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Упа кутне ҫу юраман тесе шухӑшласа хупах хуҫи стойка умне кайса тӑчӗ.

«Ишь, выламывается, как тульский пряник», — подумал про себя кабатчик и вернулся за стойку.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепӗр кун ирхине виҫӗ хӗрарӑм ҫӑл кутне шыв ӑсма кайреҫ.

Утром три женщины сходили к роднику за водой.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Арӑмӗ апат пӗҫернӗ вӑхӑтра пӑртак ҫеҫ ерҫӳллӗ пулсанах Якур вут кутне чӑмать.

Как только жена вешает котел над огнем, Ягур бросает свои дела и огню.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Таса кӗпе-йӗм тӑхӑннӑ халӑх тӗрлӗ ӗҫме-ҫиме йӑтса ялтан ик ҫухрӑма Сетнер уйӗ текен вырӑна ҫӑл кутне васкать.

Куҫарса пулӑш

8. Ӑраскал // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эй, ӗҫсем нумай килте, ҫав мӑрсапа лаша кутне шӗветсе ҫӳренипе пӗтӗм кил-ҫурт юхӑнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

16. Хан эшкерӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эрнепи, пӗтӗм шӑм-шакӗпе чӗтресе, кӑвакарса кайнӑ тутисемпе тем пӑшӑлтатса, ватӑ юман кутне чӗркуҫленсе ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

17. Эрнепи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Миравая йӑлтах мӑшкӑлласа пӗтерчӗ: кутне уҫса кӑтартрӗ!

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Ой, Сантӑр, кулакана кутне ҫыпӑҫнӑ, тет, хе-хе-хе!

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Уҫрӗҫ, урам варринчех ланкӑртаттарса ӗҫрӗҫ, хӑйсем хушшинче тем ырӑ мар сӑмах перкелешеҫҫӗ, пӗри, ав, телефон юпи кутне кайса тӑчӗ, ним именмесӗр-вӑтанмасӑр…

Куҫарса пулӑш

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Тепӗр тесен, епле ӑнланмӑн, ҫак айсарӑмлӑх улӑм купи кутне конвойпа килсе яман ӗнтӗ вӗсене…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ворошилов утне ҫавӑрать, вокзал умӗнче палисадник карти урлӑ сиктерсе каҫса, картишӗнчи пуҫӑ кутне пырса чарӑнать.

Ворошилов повернул коня, перескочил через изгородь станционного палисадника и остановился на дворе около колодца.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пире, иксӗмӗре, кирлӗ ҫеҫ пултӑр — пурне те пӗр ҫын юлми ҫыран хӗррине сирпӗтетпӗр; йӳнӗ вӗсем, кирек ӑҫта та темӗн чул вӗсем: йытӑ кутне тапсан та вӗсене тивет.

Захочем мы с тобой, и всех их до одного на берег швырнем, — они дешево стоят, и их везде как собак нерезаных.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Малтанхи кунсенче Базима самаях ҫӳҫенкелетчӗ, шавах кӑвайт кутне пыра-пыра ӑшӑнатчӗ.

Первые дни Базима всё ежился, у костра грелся.

Хӗл ҫывӑхарать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫынсем, сенӗкӗсене, кӗреплисене сӗвентерсе ӗҫ вырӑнӗсенчен аякках хӑпмасӑр, кам ӑҫта ҫавӑнта — кӗлтесем ҫине, тырӑ кӑшӑлӗ, улӑм кули кутне лара-лара тухнӑ, кам, тӑвар сапса, ҫӑкӑрпа ҫӗрулми, хӑяр ҫиет; шӳтлеҫҫӗ, калаҫаҫҫӗ — канаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗрисене вилӗм уҫӑ вырӑнта хӑваласа ҫитет, вӗсем вара, ҫулса пӑрахнӑ пек, юр ҫине йӑванса каяҫҫӗ; теприсене вӑл ҫатан урлӑ каҫнӑ чухне касса ӳкерет, — вара вӗсем ҫатан ҫинех ҫакӑнса юлаҫҫӗ; аманнисем ҫатан е хӳме хыҫӗсемпе юр тӑрӑх шӑва-шӑва упаленеҫҫӗ, ӑҫта та пулин вӑрттӑн вырӑнта вилесшӗн пулнӑ пек, кӗтессене тӗршӗнеҫҫӗ; хӑш-пӗрисем слива йывӑҫҫисемпе улмуҫҫисем кутне ӳкеҫҫӗ, йывӑҫ вуллисенчен ярса тытса ҫӗкленме хӑтланаҫҫӗ, анчах майӗпен шуса анаҫҫӗ те пуҫӗсемпе е аллисемпе юр ӑшне тирӗнеҫҫӗ.

Люди, как подкошенные, падали на обледенелый снег, некоторых пули настигали в тот момент, когда они прыгали через изгородь, и беглец замирал, перевесившись через плетень, раненые ползли по снегу вдоль плетней и заборов и забирались в закутки, словно хотели умереть в укромном месте, в тишине, некоторые падали около яблонь и слив, обняв ствол, они пытались подняться, но тут же медленно опускались, зарываясь головой и руками в снег.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Смолярчук пӗр катмар хыр кутне выртрӗ те диверсант вырнаҫнӑ тӗм патне пуля тӑкма тытӑнчӗ.

Смолярчук залег у толстой сосны и стал поливать пулями кустарник, приютивший диверсанта.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Ҫапла-с, юратмастӑп, — сиввӗн малалла тӑсрӗ мӑйӑхлӑ господин, хӑй мана епле пӑскӑртнине итлеме сӗннӗн мӑйӑхсӑр господин ҫине хӑвӑрттӑн пӑхса илсе, — сӑмса кутне килсе туртакан тӑмпайсене те юратмастӑп, хисепле ҫыннӑм, вӗсене те юратмастӑп.

— Да-с, не люблю, — продолжал строго господин с усами, бегло взглянув на господина без усов, как будто приглашая его полюбоваться на то, как он будет обрабатывать меня, — не люблю-с, милостивый государь, и тех, которые так невежливы, что приходят курить вам в нос, и тех не люблю.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех