Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курмасть (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Робод курмасть, ҫапла вара вӑл ӑна, Дэзие, шухӑшӗнче кӑна тӑнӑҫлӑн ӑнкарса хаклаять.

Он был слеп, и она могла спокойно смотреть на себя его внутренним о ней представлением,

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Йӗрлевҫӗсенчен пӗри Полинӑна хӑйӗн кӳлепипе картласах хучӗ, Шамполион ӑна курмасть.

Один из сыщиков загородил своей фигурой Полину, Шамполион не видел ее.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Анчах Йӑр-йӑр нимӗн те курмасть.

Струя ничего не видела.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Ҫапла йӑпанать-айкашать, хӑйне никам та курмасть тесе шухӑшлать.

Так забавлялась она, думая, что ее не видят.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Паянтан ҫак ҫыран мана урӑх курмасть».

Отныне этот берег не увидит меня».

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Таврара сӗм тӗттӗм, капитан хӑйӗн урисене курмасть, анчах пит ҫӑмартипе мӑйӗ, сӑмси мӑкӑньрен те йӗпкӗн хӗрлӗреххине туять.

Было так темно, что капитан не видел собственных ног, но он знал, что его щеки, шея и нос пунцовее мака.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Нивушлӗ вӑл нимӗн те курмасть, нимӗн те ӑнланмасть?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тепӗр чухне сунарҫӑн пулать ҫавнашкал туйӑм: тискер кайӑкне курмасть те, илтмест те-ха вӑл, унӑн йӗрӗпе кӑна пырать, анчах темскер ӑнланма-пӗлме ҫукки ӑна ҫав тискер кайӑк инҫех те мар иккенни, унпа кӗҫ-вӗҫ куҫа-куҫӑн тӗл пулма пултарасси ҫинчен асӑрхаттарать.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эппин, вӑл мӗншӗн-ха тӑван ялне пӗртте пырса курмасть, нивушлӗ хӑйӗн ачалӑхне те манса кайнӑ? — хӑй сисмесӗрех пӑшӑрханса каласа хучӗ Сӑпани.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Матви тес, ватӑ ӗнтӗ вӑл, куҫӗ те курмасть.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Куҫ курмасть тата.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тарт шомполне кӑларчӗ те путса кӗнӗ ӗшенчӗк куҫӗсене ҫӗклерӗ; анчах Блемер вӗсенче иккӗленми, татӑклӑ йышӑнӑва курмасть.

Тарт вынул шомпол и поднял усталые, ввалившиеся глаза, но Блемер не различил в них волнения непоколебимой решимости.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Пӗрремӗш хут анчах курмасть вӗсене Нина.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Клубран тухакан яшсемпе хӗрсене сӑнама меллӗ ун чухне: эсӗ пурне те куратӑн, сана вара никам та курмасть.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Куҫӗ курмасть пулин те пӳлӗмре иккӗшӗ ҫеҫ юлнине самантрах сисет.

Хотя глаза ее не видят, но чувствует, что в комнате остались только вдвоем.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫын хуйхине ҫын курмасть, ачам.

Чужое горе людям не видно, доченька.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

«Ҫутҫанталӑк пуринпе те усӑ курмасть», «нуша теме те вӗрентет» текен пысӑк шухӑшлӑ сӑмахсем мӗне пӗлтернине мансӑр пуҫне урӑх никам та тӳссе ирттермен пулӗ.

Никто лучше меня не познал истинности двух изречений: «природа довольствуется немногим» и «нужда всему научит».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Эмиль хӑй тухтӑра курмасть, сассине илтсе ун еннелле ҫаврӑнчӗ, амӑшӗ вӗрентнӗ пек хисеплӗн пуҫне тайрӗ.

Эмиль не видел доктора, но обернулся на голос, шаркнул, как его учили, ножкой и вежливо наклонил супницу.

Ытларикун, майӑн 22-мӗшӗ. Эмиль яшка савӑтне пуҫа тӑхӑнни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мулкач пек чупать, нимӗн те курмасть; ниепле вӑрттӑнлӑх та ҫук, пачах айван.

Как заяц бегает; ничего не видит, никакой конспирации, совсем глупый.

XXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Халӗ пит те майлӑ: вӑхӑчӗ кирлӗ чухнехи пекех — мужиксем пурте килте лараҫҫӗ, иртсе кайнине никам та курмасть.

Сейчас очень удобно: время такое — мужички все по домам, пройдете совершенно незамеченно.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех