Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кураймӑп (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫук, вӗсене эпӗ урӑх нихӑҫан та кураймӑп ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Вуннӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Вӗсене эпӗ часах кураймӑп, тен, нихӑҫан та кураймӑп.

Куҫарса пулӑш

IV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Эпӗ сана кӑнтӑртан ҫуллана вӗҫсе килнӗ ҫурхи кайӑксен хушшинче куҫ ытамне илесшӗн пулӑп — кураймӑп

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Халӗ ӗнтӗ текех ӗҫре те кураймӑп.

Куҫарса пулӑш

9 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

«Халь тухса кайӗҫ те, урӑх нихҫан та кураймӑп.

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Амӑшӗ тӗпелле кайма тытӑнсан Мариҫ ӑна аллинчен тытать те, эпӗ сана урӑх нихҫан та кураймӑп тенӗ пек, шывланса кайнӑ куҫӗсемпе пӑхать, пӑхать.

Старушка засеменила было в чулан, но Марись, поймав ее за руку, не отрываясь, глядела на мать мокрыми от слез глазами, будто говоря: вот и все, больше я тебя не увижу, дай в последний раз нагляжусь.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эп ӗнтӗ тек ҫитсе кураймӑп унта…

Куҫарса пулӑш

2. Йывӑр ҫулталӑк // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Нихӑҫан та кураймӑп, мӗншӗн тесен, — ҫӗр чӑмӑрӗ ҫинче пурне те курас тӑк, — йӗркеллӗн, чӑрмавсӑр тата укҫа виҫесӗр нумай чухне, — тӑват ҫӗр утмӑл пӗр ҫул кирлӗ; чарӑнусӑр тата ыйхӑсӑр.

И никогда не увижу, ибо для того, чтобы увидеть на земном шаре все, требуется, при благоприятных условиях и бесконечном количестве денег, — четыреста шестьдесят один год, без остановок и сна.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Кӗҫех ача ҫуралӗ, эпӗ вара вӑл мӗнле ӳснине кураймӑп.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Акӑ ме сана, Филимон Петрович, Атӑл варринчи кимӗ, ытарайми вӑлта шакки, — ӑшра хӑйӗнчен тӑрӑхласа илчӗ Крапивин. — Темиҫе эрне кураймӑп ӗнтӗ вӗсене».

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Текех кураймӑп та… ҫавӑнпах — сывӑ пул.

Поэтому, на всякий случай, — прощай.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эпӗ, сире вара урӑх нихҫан та кураймӑп, тесе шутлама пуҫланӑччӗ.

А я уж думал, что никогда с вами не встречусь.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ах, хам пирки эпӗ — сӑлтавсӑр мар ӗнтӗ — ҫапла шутлатӑп: тинех ӗнтӗ инҫетри кӳлӗсене ҫеҫ мар, курма ӗмӗтленнине, нумайӑшне, кураймӑп, тума суннине те, нумайӑшне, пурнӑҫлаймӑп.

Ах, о себе я давно и не без основания полагаю, что не увижу не только дальних озер, но и еще многого из того, что мне хотелось увидеть, и не сделаю многого из того, что хотела сделать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Санӑн йӑлтӑр куҫна тек кураймӑп эпӗ, эсӗ ачашлӑн йӑл кулнине урӑх нихҫан та кураймӑп, юратнӑ пиччемҫӗм, санӑн янравлӑ сассуна тек нихҫан та илтеймӗп.

Я больше не увижу твоих сияющих глаз, никогда не увижу твоей нежной улыбки, никогда не услышу твоего звонкого голоса, мой любимый брат.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Нумайӑшне куртӑм ӗнтӗ вӑрҫӑра, нумайӑшне, тен, татах курма тивӗ, анчах кун пеккине кураймӑп.

Много я на войне уже повидал, многое, должно быть, и ещё повидать придётся, но такое навряд.

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ вӑл ҫӗлен пек чаштӑртатнине систерсе хӑрлатнине текех илтес ҫук, сӗм ҫӗрлесенче пӗлмен сукмакпа пынӑ чух вӑл хамран мала сиксе тухса, тӗпсӗр шырлана анса каясран ҫула пӳлнине кураймӑп.

Теперь я уже не услышу его змеиного шороха и хрипа и не увижу, как он, идя по неведомой тропинке, преграждал мне путь, чтобы опередить меня, чтобы не упасть в пропасть.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Паллӑ вӗт-ха, те курайӑп ӑна урӑхран, те кураймӑп.

Ведь неизвестно, увижу ли его еще.

Тухса кайнӑ кун // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Жилин шухӑшла пуҫланӑ: «Чӑнах та, анне ватӑлса начарланнӑ пулӗ ӗнтӗ, урӑх, тен, кураймӑп та, каяс; хӗрӗ лайӑх пулсан, авлансан та пырать», — тенӗ.

Жилин и раздумался: «И в самом деле: плоха уж старуха стала; может, и не придется увидать. Поехать; а если невеста хороша — и жениться можно».

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тен, сиртен епле ҫынсем ӳссе ҫитӗннине кураймӑп та эпӗ.

Тай, може, и не побачуть мои старые очи, яки с вас хлопцы повырастают.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗрре кӑна, район центрӗнчен вӑтӑр ҫухрӑмра ларакан колхоза кайнӑ чух, ирхине, вӑл ӑна тивӗҫлипех курчӗ, ун чухнех вӑл хӑйне ҫапла каларӗ: «Акӑ вӑл! Урӑх эпӗ ӑна кураймӑп!» — терӗ.

Только раз увидел он ее по-настоящему, едучи как-то утром в колхоз, километров за тридцать от районного центра, и тогда же сказал себе: «Вот она! Больше не увижу!»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех