Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

касакансем (тĕпĕ: кас) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӑтартатӑп эп сире касакансем!

Куҫарса пулӑш

16. Шӑпчӑк юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Касакансем ҫапла иртеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

16. Шӑпчӑк юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Йӗри-тавра — кӑсӑкланакан ҫынсен ушкӑнӗсем; малта арабсем, Абдул-Хаким пыраҫҫӗ; вӗсен хыҫҫӑн пӑшалӗсене хул пуҫҫисенчен тӗревлесе пуҫ касакансем — вӑтӑр ваниамвези — ҫирӗппӗн таплаттарса утаҫҫӗ, — пурте кӗрнеклӗ, сарлака хул пуҫҫиллӗ, вӗсемех тӗркемсем, ҫыхса хунӑ палаткӑсемпе ытти япала йӑтнӑ, чи хыҫалта — пилӗк ашакпа ҫирӗм така.

Множество любопытных теснилось вокруг; впереди шли арабы, Абдул, Хаким; за ними, с ружьями на плечах, выступали тридцать головорезов ваниамвези, все рослые, плечистые молодцы, тащившие тюки, свернутые палатки и другую кладь, а шествие замыкали пять ослов и двадцать баранов.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кӳлӗ хӗрринче пӳрт ларать, вӑрман касакансем пурӑннӑскер.

А на озере избушка стоит, лесорубы сложили.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ҫулталӑка яхӑн ӗнтӗ ӗҫлет Николай вӑрман касакансем хушшинче.

Среди рубящих работает и Мыкола, вот уже год.

III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Урра! — кӑшкӑраҫҫӗ вӑрман касакансем, ҫавӑн пек тем хулӑмӑш йывӑҫ ӳкмессерен, унтан вара каллех пуртӑ качлатни илтӗнет: вӑрман касакансем ӳкнӗ йывӑҫ тураттисене иртме тытӑнаҫҫӗ, унтан вара якатнӑ ҫул тӑрӑх ӑна ту ҫинчен юханшыва антараҫҫӗ, йывӑҫа вӑл тӳрех машина патне илсе ҫитерет.

— Ура! — кричат рубящие за каждым падением такого лесного великана. А потом опять начинается рубка, у великана обрубают ветви и по торной колее спускают под гору на реку, которая уносит его прямо к машине.

III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Пуртисене, чӑн-чӑн вӑрман касакансем пек, хул ҫине хураҫҫӗ те ачасем хӑва ӳсекен ҫӗрелле чупаҫҫӗ, утрав тӑрӑх вара пуртӑпа чӗрӗ хӑва хуллисене каснӑ уҫах мар сасӑсем янӑраса тӑма пуҫларӗҫ.

Закинув топоры на плечи, как заправские лесорубы, ребята бегут к зарослям тальника, и над островом рассыпаются легкие, приглушенные удары топоров о сырую лозу.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Анчах та акӑ мӗн, хулӑ касакансем, — асӑрхаттарать Ефим Кондратьевич: — йӗркипех ан касӑр: хӑва тӗмӗсене тымартан тӑлпаса пӗтерни те кирлӗ мар.

— Только вот что, лесорубы, — предупреждает Ефим Кондратьевич: — подряд не рубите: изводить под корень кусты не к чему.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Касакансем, пуртӑрсене илӗр те — ман пата! — тесе команда парать Митя.

— Лесорубы, взять топоры — и ко мне! — командует Митя.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫак кун чул хуракансем, чул касакансем, тимӗрҫӗсем галлерейӑн карнизӗ ҫинче ӗҫлетчӗҫ, ӑна Марий кимврсемпе ҫапӑҫнине кӑтартакан сценӑсене ӳкернӗ йӗс питлӗхсемпе илемлететчӗҫ.

В этот день каменщики, штукатуры и кузнецы работали на балюстраде, окружавшей галерею; они украшали ее бронзовыми щитами, на которых с поразительным искусством были изображены подвиги Мария в кимврской войне.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫак халӑх радине вӑрман касакансем, ту-сӑрт ҫинчи кӗтӳҫсем, ҫӗр ӗҫлекенсем пухӑннӑ пулнӑ.

состоявшей из лесорубов, горных пастухов и земледельцев.

12 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Кӗтӳҫсемпе вӑрман касакансем вулаччӑр…

Пусть лесорубы и пастухи прочтут про него!

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑрман касакансем Смолярчука хӑйсем кунта, уҫланкӑна, мӗнле ҫулпа килнине каласа пачӗҫ, вара вӗсем пулӑшнипе старшина ҫак вӑрман касакансен йӗрӗ ҫӗршыв чиккине пӑснӑ ҫынсен йӗрӗ урлӑ хӑш тӗлте каҫса кайнине чухласа илчӗ.

Смолярчук с помощью лесорубов выяснил, каким путем они пришли сюда, на поляну, и установил, где именно их следы пересекали следы нарушителей.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Кусем вӑрман касакансем — сезонниксем иккен.

Это были лесорубы-сезонники.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑрман касакансем ҫине ҫӳлтен юр тӑкӑнчӗ.

На лесорубов сверху пала снежная пыль.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑрман касакансем йывӑҫа касса ячӗҫ те, Беридзе чӗнсе илнипе, чӗлӗм туртма килӗшрӗҫ.

Лесорубы покончили с очередным деревом и приняли приглашение Беридзе перекурить.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Вӑрман касакансем! — терӗ Георгий Давыдович.

— Лесорубы! — сказал Георгий Давыдович.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӗсен ашшӗ-амӑшӗсем ывӑлӗсем пӗрле командир пулма вӗренесси ҫинчен нихӑҫан та шухӑшлама пултарайман, мӗншӗн тесен хӑйсен ӑраскалне пула вӗсем яланах вӑрман касакансем пулнӑ.

Никогда не думали их родители, что они будут учиться на краскомов: судьба готовила им профессию лесорубов.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӑрман касакансем йывӑҫ хыҫҫӑн йывӑҫ тӳнтерме тытӑнчӗҫ.

Работа в самом деле спорилась, сосны падали одна за другой.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта Финляндири «Гутцейт» ятлӑ вӑрман пӗрлешӗвӗн кантурӗнчен вӑрман касакансем ӗҫукҫи илни ҫинчен ал пусса памалли таса бланксем пулчӗҫ.

Это были незаполненные бланки расписок в получении заработной платы лесорубов лесного объединения Финляндии «Гутцейт».

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех