Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капитан сăмах пирĕн базăра пур.
капитан (тĕпĕ: капитан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Капитан ӑна аяккалла хӑвалатчӗ, урипе те тӗртсе ячӗ, ҫавӑнпа Сергей кайса ӳкрӗ, анчах каҫарассине капитан ҫапах та каҫарчӗ.

Капитан гнал его прочь, даже толкнул ногой, так что Сергей опрокинулся, но всё-таки простил.

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн йӑпӑлти сӑмахне капитан чарса хучӗ, Пашка капитана юрас тесе ун аллинчен чемоданне ярса та илчӗ.

Капитан грубовато приостановил его излияния, Пашка выхватил чемоданчик из его рук.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вара эпӗ Балабан капитан тинӗсре контрабандистсен флюгине епле тыткӑна илсе, ӑна хамӑн атте ӗҫлекен пулӑҫӑсен артельне пани ҫинчен тата эпир, ача-пӑчасем, романтикӑллӑрах пултӑр тесе, «Капитан хӗрӗ» ятлӑскерне «Мусульманка,» тесе ят хуни ҫинчен каласа патӑм.

 Капитан Балабан задержал в море фелюгу контрабандистов и передал ее рыбацкой артели, где работал мой отец, фелюгу официально переименовали в «Капитанскую дочку», но мы называли ее «Мусульманкой», так было романтичней.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эпир ача чухне харсӑр капитанӑн ятне Жюль-Вернӑн Гаттерас капитан ячӗпе пӗр тана хурса калаҫаттӑмӑр.

— В детстве имя отчаянного капитана произносилось нами, как имя жюльверновского капитана Гаттераса.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Капитан! — чарӑнса тӑчӗ майор тыткӑнри капитан умне.

— Капитан! — остановился майор перед пленным.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Юлашкинчен капитан хӑйне тыткӑна илнӗ хыҫҫӑн ҫак сержант ӑна, капитана, хӑйне честь партарнишӗн Воронцов умӗнче ӳпкелешме тытӑнчӗ.

Под конец капитан пожаловался Воронцову на то, что вот этот сержант, взяв его в плен, заставлял его, капитана, козырять ему.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Иккӗмӗш рангри капитан юлташ, ыйтса пӗлме ирӗк парсамӑр! — каллех кӑшкӑрчӗ вӑл, пысӑках мар рангра тӑнишӗн кӳреннӗ капитан хӑйне ответлемест пулӗ тесе шутланипе.

— Товарищ капитан второго ранга, разрешите обратиться! — снова крикнул он, видимо считая, что капитан не отвечает ему, обидевшись за недостаточно высокое звание.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫав тери хытӑ кӑшкӑрса калаҫакан Зобов поручик те, ҫапӑҫура ҫуркаланса, таткаланса пӗтнӗ Обжогов капитан та, хайхи, ҫынна юрама тӑрӑшман артиллери капитанӗ те, юратура телейлӗ юнкер та, пурте бульвартах-мӗн, ҫавсемех, ӗнерхи ҫынсемех ҫӳреҫҫӗ-мӗн кунта, ҫав-ҫавах, мӗн ӗмӗртен хавхалантарнӑ пекех, ултав, чапа е мухтава тухас кӑмӑлпа шухӑшламасӑр-тумасӑр ҫӑмӑлттайланас шухӑш хавхалантарать-мӗн вӗсене.

На бульваре были и капитан Зобов, который громко разговаривал, и капитан Обжогов в растерзанном виде, и артиллерийский капитан, который ни в ком не заискивает, и счастливый в любви юнкер, и все те же вчерашние лица и вес с темп же вечными побуждениями лжи, тщеславия и легкомыслия.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Роман хыҫҫӑн роман ҫырнӑ вӑл: «Ҫӗр варрине анса курни» (1864), «Ҫӗртен уйӑх патне» (1805), «Гаттерас капитан мыскарисем» (1866), «20000 лье шыв айӗнче» (1869 — 1870), «Грант капитан ачисем» (1867 — 1868) т. ыт. те.

Куҫарса пулӑш

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эсир мана «Пилигримӑн» капитанӗ туса хутӑр, ҫавӑнпа ман карап ҫинчи пӗтӗм пассажирсем хӑрушлӑхран тухса ҫӑлӑничченех эпӗ капитан пулӑп!

Вы назначили меня капитаном «Пилигрима», и я останусь капитаном до тех пор, пока все пассажиры моего корабля не окажутся в безопасности!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара Бенедикт пичче ҫут тӗнчере «Пилигрим» шхуна пурри ҫинчен, ун капитанӗ Халл капитан хӑйӗн пӗтӗм экипажӗпе пӗрле тинӗсе путни ҫинчен самантрах манса, тӳрех тӗпчеве пуҫӑнчӗ.

Бенедикт тут же принялся за исследование, мгновенно позабыв, что на свете существует шхуна «Пилигрим», что ею командовал капитан Халл и что этот несчастный погиб вместе со всем своим экипажем.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑхӑт вунпӗр сехет ҫине кайсан, дю-Буабертло граф капитанпа унӑн помощникӗ де Ла-Вьевиль шевалье хресчен тумтирӗ тӑхӑннӑ ҫынна хӑйне уйӑрса панӑ каютӑна, урӑхла каласан, капитан каютине ӑсатса ячӗҫ.

В начале одиннадцатого часа граф дю Буабертло и шевалье де Ла Вьевиль проводили старика в крестьянском наряде до его каюты, вернее до капитанской каюты, которую тот предоставил к услугам гостя.

II. Ҫӗрлехи тӗттӗмре пыракан караппа пассажир // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тинӗс ҫинчи ҫынсем: матроссемсӗр капитан — нимӗн те мар, матроссем капитансӑр та — команда, тесе каланине илтнӗ-и эсӗ?

Слышал ты такую морскую присказку: капитан без матросов—никто, а матросы и без капитана — команда.

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кам пӗлет, тен, ҫав Грант капитан хӑйӗн ӗмӗрӗнче картинка ҫинчи капитанран та ытларах хӑрушлӑхсем курнӑ пулӗ?

Кто знает, — может быть, этот капитан Грант видал на своем веку не меньше опасностей, чем капитан с картинки?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫавнашкал калаҫусемпе хӗрсе кайнӑ капитанпа аслӑ лейтенант пушшех ҫыпҫӑна пуҫларӗҫ: — А нуккӑ, марш пирӗнпе пӗрле! — кӑшкӑрчӗ капитан.

Подогреваемые такими разговорами, капитан и старший лейтенант окончательно завелись: — А ну-ка марш с нами! — произнес капитан.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл текех чӑтса тӑраймарӗ, Грант капитанӑн аллине ярса илчӗ те: — Каласа парсамӑр, капитан, мӗскер ҫырнӑ эсир ҫав тӗлӗнмелле хутсем ҫинче! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Он не мог больше сдерживаться и воскликнул, схватив капитана Гранта за руку: — Капитан, откройте же, наконец, что вы написали в этом загадочном документе?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Вӗсене хӗрхенсе тӑма пире нимне те кирлӗ мар, мӗншӗн тесен пирӗн капитан хамӑрӑн пур, капитанӑн — маттур та пурне те итлекен матроссем — эпир пур, сирӗн юлташӑрсем, Джон.

— Нам нечего жалеть о них, тем более, что у нас есть свой капитан на борту, а у капитана есть смелые и послушные матросы — все мы, ваши товарищи, Джон.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗрне, «Маскарен» ятлине, Марион капитан илсе пынӑ, тепӗрне, «Кастри» ятлине, Крозе капитан.

«Маскарен» под начальством капитана Мариона и «Кастри» под начальством капитана Крозе.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсир хӑвӑрах куратӑр, мисс Мэри, — терӗ капитан, — Грант капитан туземецсен аллинчи тыткӑнра пулсан, пирӗн савӑнмалли ҫеҫ юлать.

— Вы видите сами, мисс Мэри, — сказал капитан, — что мы должны быть только рады, если капитан Грант находится в плену у туземцев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Капитан кӗперӗ ҫинчи хӑйӗн кӗрешӳ вырӑнне Джон капитан пӗр ҫекундлӑха та пӑрахса каймасть; вӑл пӗлӗт ҫине тинкерсе пӑхать, унӑн арча тӗпӗнче упранса тӑракан вӑрттӑн япалисене кӑларса илесшӗн тейӗн.

Джон ни на секунду не покидал своего боевого поста на капитанском мостике и, вглядываясь в небо, словно старался вырвать у него тщательно оберегаемый секрет.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех