Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Виҫӗ кун кан, мӗнле вылямаллине тӗплӗн шухӑшла, тунтикун ӗҫлеме пуҫлӑпӑр», — тесе пӳлӗмӗнчен ӑсатрӗ.
Праски кинеми пиллесе авлантарнӑ // Альбина ЮРАТУ. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.06.16, 23 (6116) №
18. Унтан каланӑ: «акӑ мӗн тӑвам: кӗлетӗмсене пӑсам та пысӑк кӗлетсем лартам, мӗнпур тыррӑма, мӗнпур пурлӑхӑма ҫавӑнта пуҫтарса хурам, 19. вара чунӑма: эй чунӑм! санӑн пурлӑху нумай ӗнтӗ, темиҫе ҫула ҫитмелӗх те выртать: кан, ӗҫ, ҫи, савӑн» тейӗп, тенӗ.
Лк 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
24. Эй халӑхӑм, кан, канӑҫлӑ пул: ӗнтӗ канлӗхӳ килет.
3 Езд 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
Вера Павловна калать: — Савнӑ тусӑм, кай ху пӳлӗмне, ӗҫле е кан, — ҫак сӑмахсене унӑн салху мар сасӑпа калас килет, вӑл вӗсене салху мар сасӑпа калама пӗлет те.
XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
— Кайса кан.
II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Кан мучи ун патне пычӗ те, ӑна хулпуҫҫинчен лӑпкаса, ҫапла каларӗ:
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Кан мучи ун ҫине йӗрӗнсе пӑхрӗ те ҫапла каларӗ:
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
— Шантарсах калатӑп! — терӗ те каллех Кан мучи, Сяо-шуань енне пӑхса: — Ся-сань господин чӑнахах чее пулчӗ.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Йӗксӗк те вара хӑй… — Кан мучи пурте хӑйне итленипе хӗпӗртет.Ну и паршивец… — Заметив, что все внимательно его слушают, дядя Кан обрадовался.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
— Кан Да-шу, паян вӗлернӗ йӗкӗт Ся ҫемйинчен теҫҫӗ, апла кам ывӑлӗ-ши вара вӑл?— Говорят, что преступник, казненный сегодня, из рода Ся, чей же он сын, дядя Кан?
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Лао-шуань кунӗ-кунӗпе савӑннинчен ним тӗлӗнмелли те ҫук, — терӗ кӑвак сухалли, Кан мучи патне пырса.Не удивительно, что старый Хуа целый день так и сияет улыбкой, — сказал седобородый,
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Кан мучи ҫакна асӑрхаймарӗ, малтанхинчен те хытӑрах кӑшкӑра пуҫларӗ.Но дядя Кан ничего не заметил и продолжал орать во все горло.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
— Тӗрӗс, тӗрӗс, Кан мучи пулӑшман пулсан, мӗн тунӑ пулӑттӑмӑр-ши эпир, — тав турӗ ӑна Хуа Да-ма.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.