Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑтсан (тĕпĕ: йӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хай валли пӗр чашӑк пыл тултарса йӑтсан вӑл тата ытларах савӑнчӗ.

А когда в руках его оказалась плошка меда, он и вовсе растаял в радости.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ху йӑтсан та юрӗ, — лӑпкӑн каларӗ Наталья Ивановна, хут татӑкӗ ҫине темӗн паллӑ туса.

— А хоть бы и на себе, — спокойно ответила Наталья Ивановна, что-то отмечая в бумажке.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Тата мӗншӗн, Григорий алла йӑтсан, куҫӗсенче сехӗрленӳ мӗлки вӗлтлетсе илчӗ?

И почему в глазах ее мелькнул испуг, когда Григорий взял ее на руки?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫ ҫаврӑнать тата, пӗшкӗнсен е мӗн те пулин йывӑртарах йӑтсан, куҫ хуралса килет.

Голова кружится, и, ежли нагнусь или подыму что, в глазах темнеет.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Уншӑн кирек мӗн пулсан та: хӑйӗн тӳшекӗ ҫинче выртсан та, малти урисенчен йӑтсан та, хуҫи кӑкӑрӗ ҫинче кӗрӗк айӗнче выртсан та пурпӗрех пулмалла.

Для него, по-видимому, было решительно все равно: лежать ли, или быть поднятым за ноги, валяться ли на матрасике, или покоиться на груди хозяина под шубой…

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Ун йышшисене чӑнах та «тем чул йӑтсан та йӑтса пӗтерейместӗн», — кулкаласа хуравларӗ вӑл.

Посмеиваясь, отвечал: — Таких-то и верно, — «таскать бы не перетаскать».

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Этеме вӗлернӗ, санӑн ав: «Йӑтӑрах йӑтӑр, тем чул йӑтсан та йӑтса пӗтеремейстӗр!» тенӗ пек пулса тухать.

Человека убили, а у тебя получается: «Таскать вам не перетаскать!»

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр тӗлте Володя хунара ҫӳле йӑтсан, хӑйӗн пичӗ тӗлӗнчех, стена ҫинче икӗ муклашка курчӗ.

В одном месте Володя, подняв фонарь, увидел у самого своего лица два комочка, прицепившихся к стене.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех