Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑтнине (тĕпĕ: йӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ мӗнле йӑтнине курар!

Куҫарса пулӑш

XX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Хура маска ӑна пилӗкӗнчен тытса йӑтнине, вӑл хирӗҫ тытманнине курсан темӗнле кӗтмен ӗҫ пулса иртнине ӑнланса, ҫуйлӑн эхлетрӗ:

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ещӗке хамӑн крючник мар, такам, айккинчи ҫын йӑтнине юлташӗсенчен мӗнле пытарӑп?

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫум ҫумланӑ, утӑ пуҫтарнӑ, кӗлтесем йӑтнине те астӑватӑп.

Куҫарса пулӑш

Халӗ те ырӑпа асӑнатпӑр // Тамара Григорьева. http://kasalen.ru/2023/04/28/%d1%85%d0%b ... %91%d1%80/

— Сирӗн картишӗнче икӗ пӑт пуканӗ выртать, эпӗ йӑтнине тӗрӗслеме пултаратӑр, — терӗм ним пулман пекех лӑпкӑн.

Куҫарса пулӑш

Вӑрманти тӗлпулу // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 123–131 с.

Анчах мӗн йӑтнине Ленька уҫҫӑн уйӑрса илеймерӗ.

Но что несли, Ленька не мог разобрать.

XX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫынсем ун аллинче ҫӗмренпе шӑмӑран тунӑ ҫӗмрен йӗпписем асӑрханӑ, хулпуҫҫи ҫине сунара ҫӳрекен ашшӗн пысӑк сӑннине йӑтнине курнӑ.

Заметили, что он несет лук и большой запас стрел с костяными наконечниками, через плечо было перекинуто отцовское охотничье копье.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Эпӗ, астӑватӑп, субботниксенче театр тунӑ ҫӗрте кирпӗчсем йӑтнине.

А мы ещё всё, помню, субботниками на постройку театра кирпичи таскали.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Пӗрре эп ӑна вокзал патӗнчен ваннӑ винтовкӑсем йӑтнине куртӑм.

Я видел, как он поломанные винтовки таскал с вокзала.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Кунта хавильдарсен чӑпӑркки лексе аманнӑ хӗрарӑмсем; хӑйсем йывӑр йӑтнине пӑхмасӑрах, асапланса, хӑвӑрӑлса ҫитнӗ, юнлӑ ураллӑ ачасене йӑтса пыма тӑрӑшакан амӑшӗсем, каторгӑри ҫынсен тӑллинчен те асаплӑрах мӑйкӑчпа мӑйкӑчланӑ ҫамрӑк ҫынсем — мӗн пур-ши тата ҫут тӗнчере ҫакӑн пек этем кӗтӗвӗнчен ытла сехрене хӑпартакан япала!

Можно ли представить себе что-либо более ужасное, чем это человеческое стадо: женщины в язвах от бича хавильдаров, измученные, истощенные дети с окровавленными ногами, которых матери старались нести на руках, несмотря на свою тяжелую ношу, молодые люди, связанные рогатинами, более мучительными, чем кандалы каторжников!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл хӑйне амӑшӗ епле йӑтнине те, хӑй епле ҫывӑрса кайнине те астуман.

Он не помнил, как мать взяла его на руки, не помнил, как заснул.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫамрӑк разведчиксем хушӑк патӗнче нимӗҫсем кӑштӑртатнине — шалча йӑтнине, йӗплӗ тимӗр хулли сӗтӗрнине, пулемет йӑвисем чавнине аякранах курчӗҫ.

Маленькие разведчики хорошо рассмотрели издали, что у того места, куда выходил лаз, возятся немцы: подтаскивают колья, волокут колючую проволоку, роют пулеметные гнезда.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ирхине ирех вӑл, табак туртнӑ май, кӗлет умӗнче вӑрахчен кӑвакарчӑнсем кантӑк хашакӗ хыҫне улӑм, ҫинҫе туратсем, ҫатан ҫумне ҫыпӑҫнӑ вӑкӑр ҫӑмне епле йӑтнине пӑхса ларать.

Утрами, спозаранку он подолгу сидел на порожке амбара, курил, молча наблюдал, как новые жильцы таскали за наличник окна солому, тонкие ветки, с плетней хлопья линялой бычьей шерсти.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех