Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗскер (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Професси пӗлӗвне музыкӑпа оперетта театрӗн артисчӗ енӗпе илнӗскер, хӑйӗн тивӗҫне ҫынсене сцена ҫинчен чӑваш культурин пуянлӑхӗпе паллаштарассинче, ырӑлӑх тата савӑнӑҫ парнелессинче курать вӑл.

Куҫарса пулӑш

Ҫемьерен хаклӑ пуянлӑх ҫук // Ирина ЯКОВЛЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11796-ce ... anl-kh-cuk

Юрий, токарь профессине алла илнӗскер, Саранск хулинче пурӑнать.

Куҫарса пулӑш

Анне пурри телей // Ю.Гаврилов. http://kasalen.ru/2022/10/11/%d0%b0%d0%b ... 5%d0%b9-2/

«Ак сана ҫӗнӗ машина, аҫу илнӗскер.

Куҫарса пулӑш

ХХ // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Урхамахӗ пӑхса тӑранмалла мар унӑн, нухай аскерӗнчен туртса илнӗскер.

Куҫарса пулӑш

17. Вӑрманти хӑнасем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ревер фирми, халиччен ҫитмӗлпе илнӗскер, сасартӑк Гамбургран халӗ ҫапла пӗлтернӗ: аллӑран мала памастӑп.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Салам илнӗскер ҫавнашкалах хуравларӗ.

Приветствуемый ответил тем же.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӗсем гени итальяна пирӗн ҫӗр-шывӑн тӗп хулинче питех те сиввӗн йышӑннине кура ҫак пулӑмпа ҫав тери чеен те каварлӑн усӑ курнӑ; Екатеринӑн патша ҫурчӗ вара, Вольтер кулӑшҫӑпа Ломоносов кӗленчеҫӗн тата Тредьяковский футуристӑн ӑсшӑн сахал тутлӑхлӑ хутӑшӗнче воспитани илнӗскер, хӑйӗн аслӑ хӑнин пӗлӗвӗсен мӗн пур хаклӑхне ӑша хывайман.

Они ловко использовали то обстоятельство, что гениальный итальянец встретил ледяной прием в столице нашего отечества, а двор Екатерины, воспитанный на малопитательном для ума смешении юмориста Вольтера с стеклоделом Ломоносовым и футуристом Тредьяковским, не мог усвоить всей ценности знаний своего великого гостя.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Давенант камерин тӑваткал чӳречи — картишелле, аял хӗрри унӑн хул пуҫҫи таран, ҫавӑнпа та, вӑрттӑн туртма ирӗк илнӗскер, паллах, укҫалла, вӑл кантӑк тӗлне пукан лартать те ун ҫине тӑрса чӗлӗм тӗтӗмне форточка калпакӗнчен кӑларать.

Квадратное окно камеры Давенанта, обращенное на двор, нижним краем приходилось ему по плечи, так что, пользуясь разрешением тайно курить, за что платил, он должен был приставлять к окну табурет и пускать дым в колпак форточки.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӗлтерӗшлӗ те чечен ҫак ятпа салам сӑмахӗ илнӗскер хытах хӗрелчӗ, алӑк патӗнче чарӑнчӗ те кулса ячӗ, пуҫне тайса сывлӑх сунчӗ, унтан капитансен сӗтеле патнелле утрӗ.

Тот, кого приветствовали таким значительным и прелестным именованием, сильно покраснев, остановился у входа, засмеялся, раскланялся и пошел к столу капитанов.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Мӗн кирлӗ сана? — ыйтрӗ Сӑпани, лешне мӗн кирлине ӗнтӗ хӑех тавҫӑрса илнӗскер.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков, сӑмах мӗн ҫинчен пынине ӑнланса илнӗскер, ҫав такамсем хӑйне ҫупкӑ парса намӑслантарнӑ пекех туйрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ай-уй! — терӗ вӑл ҫавӑнтах, упӑшкине тӗттӗмре палласа илнӗскер.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мӗншӗн капла кая юлса килтӗн вара? — паян та Атӑл ҫинче канма май килмессе ӑнланса илнӗскер, кӑмӑлсӑррӑн каларӗ Крапивин.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫаксем пурте илемлӗ лару-тӑру туса хураҫҫӗ, унӑн шухӑшлавӗн аристократла йӑли-йӗркипе килӗшсе тӑраҫҫӗ; «Вӑрттӑнлӑх» команди, хӑйне евӗрлӗ ҫак лару-тӑрӑва хӑнӑхса воспитани илнӗскер, мӗн пур меслетпе пуяс ӑнтӑлӑвӑн сӗрӗмӗнче минренӗ ытти пӗтӗм пӑрахут ҫине кӑштах мӑн кӑмӑллӑрах пӑхнинчен тӗлӗнмӗпӗр.

Все это отвечало аристократизму его воображения, создавая живописную атмосферу; не удивительно, что команда «Секрета», воспитанная, таким образом, в духе своеобразности, посматривала несколько свысока на все иные суда, окутанные дымом плоской наживы.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл Нижнечирск ҫынни иккен, хохол, мобилизацире илнӗскер, — Степан Гора…

А это был хохол из Нижнечирской, мобилизованный, — Степан Гора…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тӗнче вӑрҫи вӑхӑтӗнче вара вӑл, — ӗнтӗ генерал чинӗ илнӗскер, — ӑс-тӑнӗ пуррине те, талантне те палӑртман.

Во время мировой войны он не проявил — уже в чине генерала — ни живости ума, ни таланта.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Ҫук‚ — тетчӗ ӑна хирӗҫ Анисим Иванович, — кунта эпӗ пурӑнатӑп, вырӑс сапожникӗ, ак ку ачи — тӑлӑх, усрама илнӗскер, хамӑн ывӑл вырӑнне.

— Нету, — отвечал Анисим Иванович, — здесь я живу, русский сапожник, а это мальчик-сирота, приемыш, вроде сына.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Брюкийӗ — пӗчӗк шӑллӗнчен хывса илнӗскер тейӗн, чӗркуҫҫи таран.

Брюки — как с младшего братишки, по колено.

Чăн чăннисенчен те лайăхрах // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Тӑшмантан туртса илнӗскер!..

Трофейная!..

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ефрейторӗ малтанхиех — пӗр тӑсланкӑ нимӗҫ, Ленька ҫумӗнчен значок тӑпӑлтарса илнӗскер.

Ефрейтор был тот долговязый немец, который сорвал у Леньки пионерский значок.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех