Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ещӗклӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урай варринче тӑрӑхла сӗтел ларнӑ, ун тавра сӑранпа ҫапнӑ авалхи пукансем пулнӑ, икӗ чӳрече хушшинче вӑрӑм ещӗклӗ, кӗленче алӑклӑ сехет ҫакӑнса тӑнӑ, кӗтесре кӗмӗл тултарнӑ горка пулнӑ.

Среди нее стоял овальный стол, его окружали старинные стулья, обитые кожей, в одном простенке висели часы в длинном ящике со стеклянной дверью, в углу стояла горка с серебром.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Манӑн пиччене тата ыттисене вӑрмантан ҫыхса пӑрахса турттарса килсен тата ещӗклӗ урапа вӗсене ҫакма хатӗрленӗ такан айне ҫитсе чарӑнсан, хӗрарӑмсем уласа йӗме тытӑнчӗҫ, анчах манӑн пичче йӗри-тавралла пӑхрӗ те ҫапла каларӗ:

Когда моего брата и других привезли из лесу связанных и подъехала бестарка уже под самую виселицу, чтоб их вешать, то бабы все заголосили, а он поглядел вокруг и сказал:

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Никитӑ Серафимӑна каҫхи апат тума мӗн те пулин хатӗрлеме хушрӗ, стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан хура ещӗклӗ телефон патне пырса, ун аврине кӑрӑлтаттарчӗ.

Попросив Серафиму что-нибудь приготовить на ужин, Никита подошел к висевшему на стене черному ящику телефона и закрутил ручкой.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йывӑҫ ещӗклӗ урапасем ҫине урпа тиенӗ.

Брички с деревянными ящиками были нагружены ячменем.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех