Шырав
Шырав ĕçĕ:
дворникре (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
А эпӗ ӑна ӑсатма пынӑччӗ, — эпӗ судье патӗнче дворникре пурӑннӑччӗ; хӳме витӗр шӑтӑкран пӑхатӑп, — куратӑп, яшка вӗреме тапратнӑ.А я ее провожал, — я дворником был у судьи; гляжу в щель, сквозь набор — вижу, кипит похлебка.
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Унтан вӑл пир тӗртекен пулнӑ, кайран пахчаҫ пулса ӗҫленӗ, пахчари сукмаксене тасатса пурӑннӑ; унтан, айӑпшӑн кирпӗч вакланӑ; кун хыҫҫӑн вӑл, оброк шучӗпе купца патӗнче дворникре ӗҫленӗ.
II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Тихон дворникре мӗнле йӑпанмалли япала тупнӑ-ха вӗсем?
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Страницăсем:
- 1