Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эсӗ ҫывӑрмастӑн-и вара? — Анахвисе вӑратасран пӑшӑлтатса чӗнчӗ Анук.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Анукӑн ҫак самантрах ӑна ыталаса чуп-тӑвас килчӗ, анчах ыйхӑран вӑратасран хӑрарӗ:

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ывӑлне вӑратасран хӑранипе ним сас-чӳ тумасӑр пурттине хучӗ те турӑш умне чӗркуҫленсе тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

XXV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Матӗрне крючниксене вӑхӑтсӑр вӑратасран общежитие хуллен кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Чим-ха, тен вӗсем, мана вӑратасран, тӳрех малти пӳрте кӗрсе саланнӑ? — тесе вырӑн ҫинчен тӑчӗ, хӑй ҫине сарӑ мӑн чечеклӗ халат уртса ячӗ, ӑна Левентийӗ ҫуралнӑ кунпа парнеленӗччӗ, малти пӳрт алӑкне уҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

Хреҫҫи // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 90–99 с.

Хӑй тӗртнӗ кӑвак пиртен ҫӗленӗ кӗпине, фуфайкине тӑхӑнса ячӗ, ҫытар айӗнчи хунарне илчӗ, ыттисене вӑратасран чӗрне вӗҫҫӗн пуса-пуса, пӳрт умне васкарӗ.

Куҫарса пулӑш

Аслатиллӗ ҫумӑр // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 78–83 с.

Ҫывӑракан амӑшне вӑратасран асӑрханса вӑл тӗпелелле иртрӗ, ҫутӑ ҫутса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Киле каятпӑр, киле! — тусӗсене вӑратасран хӑрамасӑр хыттӑнах каларӗ упӑшки.

Куҫарса пулӑш

6. Тӑван хурӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫывӑракан ҫынна вӑратасран хӑранӑ пек, ҫынсем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатса калаҫаҫҫӗ.

Люди переговариваются шепотом, словно боятся разбудить спящую Марись.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫҫан пичче карта-хура юсама тухна-мӗн те пӳрт ҫывӑхӗнче сас-чӗв туса хӗрне вӑратасран шикленнипе пахчара тӗккелешсе ҫӳрет-ха, улмуҫҫи тунисене хуппа чӗрке-чӗрке ҫыхать.

Касьян надумал сегодня починить двор, но, боясь стуком разбудить дочь, возится пока в саду, обвязывает лубком яблони.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл ҫурри таран ман еннелле ҫаврӑннӑ та чакса-чакса пырать, акӑ аллине ҫӗклерӗ те ун айӗн тинкерет, — асӑрханусӑр хусканупа вӑратасран асӑрханса ҫывӑракан ҫын вырӑнӗ патӗнчен ҫавӑн пек каяҫҫӗ.

Она отступала, полуоборотясь ко мне, и, приподняв руку, всматривалась, как если бы уходила от постели уснувшего человека, опасаясь разбудить его неосторожным движением.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ун ӑшӗнче икӗ шухӑш пӗр-пӗринпе кӗрешнӗ: хӗрачине тытса ачашласси те килнӗ, ӑна вӑратасран та шикленнӗ.

В нем боролись два чувства: желание приласкать дочку и опасение разбудить ее.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мӗнле пӑрахут? — мана ыйхӑран вӑратасран шикленнӗ пек, пӑшӑлтатса ыйтрӗ кукаҫи.

Какой пароход? — шепотом, словно все еще боясь разбудить меня, спросил дедушка.

Пӗрре ҫӗрле… // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Вӑл малти йытӑсене салхуллӑн ачашласа тӑракан Кэукай патне пычӗ те, такама вӑратасран сыхланнӑ пек, питӗ хуллен сӑмах хушрӗ:

Он подошел к Кэукаю, невесело гладившему собак-передовиков, и почему-то тихо, словно боясь кого-то разбудить, сказал:

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасене вӑратасран хӑраса, сывламан пек пулса, эпӗ виҫҫӗмӗш отряд спальнине пырса кӗтӗм те — ҫавӑнтах куртӑм: Король Кровачӗ пушӑ.

Боясь разбудить, сдерживая дыхание, я прошел в спальню третьего отряда — и тотчас увидел: кровать Короля пуста.

17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ӗмӗрлӗхе ҫывӑрса кайнӑ аслашшӗне вӑратасран хӑранӑ пек, Ильсеяр шӑппӑн, чӗререн татӑлса йӗрсе ячӗ.

И, словно боясь разбудить уснувшего вечным сном деда, тихо и горько заплакала:

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Костин, хӑйӗн лашине каялла ҫавӑрса, отряд ҫывӑхнерех пычӗ те, каллех аллине ҫӳлелле ҫӗклесе, такама ыйхӑран вӑратасран хӑранӑ пек: — Ш-шӑп… — терӗ.

Костин повернул своего коня, подъехал ближе к отряду и, снова подняв руку, тихо, будто боялся разбудить кого, произнес: — Тсс…

Х // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫӗнӗ ҫуртран шурӑ пир кӗпе, кӑвак йӗм тӑхӑннӑ Алексей тухрӗ те, ҫӑмӑллӑн, сывлӑшра вӗҫсе пынӑ пек утса, шыва кӗме кайрӗ, тетӗшне ура айӗнчи ҫункавсем кӑштӑртатнипе вӑратасран хӑранӑ пек, ун тӗлӗнчен асӑрханса иртрӗ.

Из дома вышел Алексей в белой холщовой рубахе, в синих портах, он легко, как по воздуху, идёт купаться и обходит дядю осторожно, точно боясь разбудить его тихим скрипом стружки под ногами.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Артамонов сасси хулӑн та хытӑ, калаҫасса пысӑк параппан ҫапнӑ пекех, шавлӑн калаҫать; Баймаков, ӗмӗрӗ тӑршшӗпех ҫӗр ҫинче асӑрханса утса ҫӳренӗ темле хӑрушӑ чӗрчуна вӑратасран шикленнӗ пек, хуллен калаҫать.

Голос Артамонова был густ и груб, говорил он, точно в большой барабан бил, а Баймаков всю свою жизнь ходил по земле осторожно, говорил тихо, как будто боясь разбудить кого-то страшного.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӑл та ҫывӑрман, ҫумӑр ҫунине итленӗ пулмалла, анчах Авдотьйӑна вӑратасран шикленсе пӗр сиккелемесӗр выртнӑ.

Очевидно, он тоже не спал и слушал дождь, но не шевелился, боясь разбудить Авдотью.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.