Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выҫтаххӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темскер кӑшласа янӑ пек ырхан та кӑштӑркка ӗнесем канавсем тӑрӑх антӑхнӑ пек выҫтаххӑн курӑк ҫисе ҫӳреҫҫӗ.

Исхудалые, шершавые, словно обглоданные, коровы жадно щипали траву по канавам.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Лешӗ вӗсене чӗтрекен аллисемпе ярса тытрӗ, хӑй кӗсменӗсене пӑрахрӗ те, куҫне выҫтаххӑн хӗссе, темле пӗҫертекен япала ӗҫнӗ пек хӑй ӑшне сывлӑша шавлӑн туртса илсе, алӑри укҫине таҫта хӗвне пытарма тытӑнчӗ.

Тот взял их дрожащей рукой, бросил весла и стал прятать куда-то за пазуху, жадно сощурив глаза, шумно втягивая в себя воздух, точно пил что-то жгучее.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Кайӑк-кӗшӗк сасси ҫеҫ — улатакка шаккани, туратсем хушшине вӗҫкелекен сарӑ пӗсехеллӗ кӑсӑясем хаваслӑн чӗвӗлтетни е кӗпшӗл-кайӑк выҫтаххӑн чарлатни — ҫак пӑлхануллӑ та кичем, ҫемҫе хумсемпе сарӑлакан шава тӗрлӗрен сас-чӳ хушса тӑрать.

Только птичья возня, стук дятла, веселое цвиканье стрелявших меж ветвей желтеньких синиц да жадный сухой кряк соек разнообразили этот тягучий, тревожный и грустный, мягкими волнами перекатывающийся шум.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех