Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗнчи куҫ виҫейми аслӑ пулин те, лӑк-тулли халӑх унта.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш сыпӑк // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 3–36 с.

Куҫпа виҫейми анлӑн сарӑлса выртакан ҫеҫен хиртен поселока хумхах текен кӑтра курӑк ҫаврашкисем кӑлтӑртатса килеҫҫӗ те урамри тумхахсем тӗлӗнче мулкачсем евӗрлӗн талтлата-талтлата сикеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑшӑ шыракан арҫынпа ятсӑр хӗрарӑм // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 61-74 с.

Ҫур сехет ытларах та иртрӗ-ши ҫапла Аҫтӑрхан хулин тӗттӗм кӗтесӗсене «чӑпикла хыпашлакаласа» ҫӳресе, кӗҫех ман умра куҫпа виҫейми сарлака та анлӑ, вӗтӗ-вӗтӗ катрашкаллӑ-картлӑ, чӗркӗмӗл кӳлли майлӑ тӳремлӗх вӑлтти-валтти сиксе тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Кӗҫех вӑл умра, ҫур тӗнченех ҫавӑрса илнӗ, куҫ виҫейми тинӗс евӗр вут янкӑртса, хура тӗтӗмпе явӑнакан урӑм-сурӑм ҫулӑмӗсене пӗлӗтелле ывӑтса ҫуннине асӑрхарӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Анчах вӑхӑт шунӑ ҫемӗн сӗлпӗрленнӗ, тӑрмаланчӑк ӳт-пӗвӗ («тӳнӗ сӳс тӑпки»), шӗлтӗрех кайнӑ алли-ури самаях салатнӑ вӑй-халне пухасшӑн канӑҫ ыйтнине пула вӑл, сулчӑланса лӑм пулса, лӑпсӑрӑнса, майӗпен-майӗпен ишӗлекен-арканакан ӑс-тӑнӗ витӗр Морфи тинӗсӗн ӑспа виҫейми тарӑн тӗпнелле канӑҫлӑн, вӑраххӑн-вӑраххӑн, пылаккӑн-пылаккӑн йӑмпӑл-йӑмпӑл-йӑмпӑл путса анса кайрӗ…

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Анаталла пӑхсан, чи малтан, айлӑмра, Атӑла юхса кӗрекен шыв хӗрринче, хӗрлӗ кирпӗчрен тунӑ илемлӗ чиркӳ курӑнса кайрӗ, таҫта аякра, сылтӑмра, ҫӳллӗ ҫыран палӑрать, сулахайра куҫпа виҫейми тӑсӑлса каякан хура хӑмӑр вӑрман хыҫӗнчен тин ҫеҫ хӑпарнӑ хӗвелӗн ылтӑн урисем ӳкнипе тӗрлӗрен тӗспе йӑлтӑртатакан мӑнаҫлӑ та хӑватлӑ; шыв таҫта ҫитиех сарӑлса каять те горизонтра ҫухалать.

Куҫарса пулӑш

Сывӑ пул, хаклӑ ывӑлӑм Сергей // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Сан ырлӑху никам виҫейми, сан пурлӑхна та ӗмӗрне шутласа кӑларас ҫук.

Добро твое неизмеримо, богатства твои неисчислимы.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн сӑввисенче юрату вӑл чун-чӗрери нимӗнпе виҫейми пысӑк та аслӑ туйӑм.

Куҫарса пулӑш

Геннадий Макаров - поэт, композитор // Вячеслав Петров. http://nashazhizn21.ru/obshchestvo/10814 ... kompozitor

Чӑтӑмсӑрлӑхӗ вара хӑйӗн виҫейми пысӑк.

Нетерпение его не имело пределов.

Тавӑру // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7548.html

Ҫак шухӑш-тӗллевӗмре эпӗ тӗп вырӑнта тӑрасран пӑрӑнатӑп, йӳтӗм ҫакнашкал: абсурдлӑ, виҫейми канашсӑр мул хуҫи пулни — хӑйне хӑех — ертӳҫӗ те пуҫаруҫӑ рольне вылямалли тӗп никӗс мар, чи пӗлтерӗшли — пысӑк ӗҫ валли ҫуралмалла, палӑртнӑ ӗҫ тӗллевӗсене тата мӑнаҫлӑхне тивӗҫтермелле.

что сам я уклоняюсь от главной роли в своей затее, считая, что случайное обладание абсурдно колоссальным состоянием еще не дает само по себе прав на такое положение, но более всего потому, что для большого дела надо родиться, отвечать задачам и величине предприятия.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Акӑ Поп тӑххӑр ҫитнине, Дюрок вара ҫула хускалмаллине пӗлтерчӗҫ те — эпир питӗ чаплӑ, ҫынсӑр стенасен ҫутӑ шӑплӑхне тухрӑмӑр, умри чупса-ӑнтӑлса килекен, куҫ виҫейми ҫуталусем витӗр иртрӗмӗр; кӗҫех пӑрӑм пусма патне ҫитсе тӑтӑмӑр.

Наконец Поп объявил, что уже девять часов, а Дюрок — что надо идти, и мы вышли в светлую тишину пустынных, великолепных стен, прошли сквозь набегающие сияния перспектив, в которых терялся взгляд; потом вышли к винтовой лестнице.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Умри уҫлӑх хӑйӗн асаплӑ ҫулӗсен илпеклӗхӗпе, куҫ виҫейми анлӑшӗпе чӑн-чӑннӑн, уҫӑмлӑн тухса тӑчӗ; чир-чӗр, ӗшенӳ, ҫула май кичем ӗҫ, ҫыру ҫитейменрен асаплӑн тунсӑхлав, ҫула часрах вӗҫлес шухӑшпа ӑсран тухасла пӑшӑрхану, малалла каймашкӑн мӗн те пулин чарса тӑни, — ҫул ҫинчи пусмӑрӑн мӗн пур енӗ халӗ чӗринче хӗсӗне-хӗсӗне кумать.

Пространство стало реальным, ясным во всей необозримости изобилием мучительных переходов; болезни, утомление, скучный попутный труд, изнурительная тоска о письмах, мнительность маниакальной силы, проволочки горше, чем отказ, — все стороны походного угнетения стиснули его сердце.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Гатт чавси лекнӗрен сиксе тухнипе вунӑ тоннӑллӑ чул катрамӗ уҫлӑхалла вӑркӑнса ҫӗкленчӗ; куҫ виҫейми таҫта ҫӳлте сывлӑш сӗртӗннипе хӗрсе метеор пек хыпса ҫулӑмланчӗ те ҫап-ҫутӑ тусанланса сапаланчӗ.

Выскочив при движении локтя Гатта, десятитонный камень секнул пространство на неизмеримую высоту; там, раскаленный трением воздуха, вспыхнул он метеором и рассыпался яркою пылью.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Вӑл тӗттӗм тӗрмере ларакан ҫынна ирӗке кӑларнӑ, тейӗн, тӗрмере ларнӑ ҫынна вара тӑвӑр та тӗксӗм пӳлӗм стенисем вырӑнне куҫпа виҫейми тӗлӗнмелле тӗнче курни калама ҫук савӑнтарать, тӗлӗнтерет.

Он как будто вывел узника из тюрьмы, и тот вместо стен тесной и темной камеры увидел необъятный чудесный мир.

Джордано Бруно // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ҫилсӗр лӑпкӑ вӑхӑт пулсан, вӑл мӗнпур ҫырмасенчен ҫутӑрах курӑнать, унӑн куҫпа виҫейми ҫийӗ, кӗленче пек туйӑнса, пӑхса тӑранмалла мар илемлӗн сарӑлса выртать.

Коли же безветренно и тихо, яснее всех рек расстилает оно свою неоглядную склянную поверхность, вечную негу очей.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Куҫпа виҫейми вӗҫӗ-хӗррисӗр тӑсӑлса выртакан шурӑ юрпа витӗннӗ хир тӳпинче ҫӑлтӑрсем ялкӑшаҫҫӗ.

Над необозримыми снежными полями ярко горели звезды.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл чи ырӑ чӗрелисенчен пӗри, пысӑк ӑс-тӑнлӑ, лӑпланма пӗлмен паттӑр, виҫейми маттур та пултаракан ҫын.

Он соединил в себе высокие душевные качества, недюжинный ум, неукротимое мужество, редкую доблесть, глубокую мудрость.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Куҫпа виҫейми сарлака тӳпере, Абадзех тӑвӗ тӗлӗнче, пӗр пӗлӗт татки те ҫук, янкӑр уяр.

Безоблачно-ясно было просторное небо над хребтом Абадзеха.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Инҫетре-инҫетре, куҫпа виҫейми тинӗс хӗрринче Севастополь ларать, унта… ӑҫта та пулин хула ишӗлчӗкӗсен хушшинче, тен, манӑн йӑмӑкӑм каллех «Анюта юррине» юрлать пулӗ.

Невидимый глазу, за просторами моря лежал Севастополь, а там, где-то в развалинах города, снова пела песню Анюты моя сестренка.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӳремлӗх куҫпа виҫейми тӗссӗр тинӗс пек хумханать, унӑн аякри ҫыранӗсем каҫхи тӗтре ӑшӗнче ҫухалаҫҫӗ.

Равнина, как море, накатывалась необозримой бесцветностью, терялась далекими берегами в вечерних туманах.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.