Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Парӑнмастӑп вилӗме те.

Куҫарса пулӑш

11. Ват ҫын хаярлӑхӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Мӗне пӗлтерет ку, ҫине-ҫине вилӗме асӑнни?

Куҫарса пулӑш

6. Тӑван хурӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Вилӗме улталайман.

Смерть не обманешь.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Кам сирчӗ вилӗме, кам харсӑр?» — Барон курать ҫын тӑнине.

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Вӑл вилӗме йышӑнмасть, шӑпчӑк ҫӗр ҫине пурнӑҫа мухтама ҫуралнӑ.

Куҫарса пулӑш

16. Шӑпчӑк юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Сирӗн спектакль, Иоаким Степанович, чӑн-чӑн романтикӑллӑ драма пулса тухрӗ, унӑн геройӗсем хӑйсен телейӗшӗн вилӗме ҫӗнтерчӗҫ — ӗненес килет! — хавхаланса ырларӗ Гумельский.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Чӗн вилӗме хӑв патна!

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Мӗскӗнленсе турра кӗлтунӑ пек мар… вилӗме пӗр хӑрамасӑр хӑв пата чӗн, — терӗ Эльгеев.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Йытта — йытӑ вилӗме, — терӗ Вандюков.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Пирӗн социалист-революционерсен ӗҫне пуҫарса яраканӗ — Григорий Анреевич Гершуни, Петропавловски крепоҫра уйрӑм камерӑра ларнӑ пулин те, хӑйӗн ӗҫӗшӗн вилӗме ҫитичченех ҫуннӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл ҫав хатер тертленет, халь тесен халь вилӗме парӑнма хатӗр, анчах вилӗм ӑна сехӗрлентерет.

Она так страдала, что хотела бы призывать смерть, но смерть пугала ее.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Уншӑн вилӗм капӑр-вӑрттӑн сӑн-сӑпатпа йӑпшӑнса килет; ҫакнашкал вилӗме, манӑнни йышши сӑлтавсемпе, ман пата никам та нихӑҫан та яраймасть, — шухӑшсенче те.

 — Для нее даже смерть явится в изысканно-тайном виде; такую смерть, по тем же причинам, какие есть у меня, не назначит мне никогда, никто, — даже в мыслях.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Эпӗ, — Гарден сӗтел патне пукан лартрӗ, комиссар ун ҫине вырнаҫрӗ, чӗр куҫҫисене сарса тата вӗсен хушшине чӑмӑртанӑ аллисене хурса пӗр вӑхӑт Геза сӑнаса тӗсерӗ, ҫав вӑхӑтра врач вилнӗ ҫыннӑн йывӑр аллине ҫӗклесе тата унӑн ҫамкин ӳтне пӳрнисемпе сӑтӑрса вилӗме палӑртрӗ; ун шухӑшӗпе — Гсз ҫур сехет каялла сывлама чарӑннӑ.

— Я, — Гарден принес к столу стул, и комиссар сел; расставив колена и опустив меж них сжатые руки, он некоторое время смотрел на Геза, в то время как врач, подняв тяжелую руку и помяв пальцами кожу лба убитого, констатировал смерть, последовавшую, по его мнению, не позднее получаса назад.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ҫапла… — терӗ Бутлер вилӗме палӑртнӑ шӑплӑх хыҫҫӑн, — хыттӑн га, шӑппӑн та шаккама юрать — пур пӗрех халь.

— Да, — сказал Бутлер после молчания, установившего смерть, — можно было стучать громко или тихо — все равно.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Епле ҫӗнтереймерӗҫ-ха вӗсем ҫак ҫӑткӑн вилӗме?

Куҫарса пулӑш

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Анчах Эверкки хӑй тӑвас тенине тунӑ ӗнтӗ, вӑл — хатӗр, вилӗме йышӑнма хатӗр.

Куҫарса пулӑш

XI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Мана пурӑнтарас тесе вилӗме йышӑннӑ вӑл Илемпи.

Куҫарса пулӑш

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫак ире эпӗ тӗлӗнмелле, чӑн-чӑн чӗрӗлӳ пуҫламӑшӗ тесе хаклатӑп, вилӗме те — нимӗн вырӑнне хуман йӑпану евӗр.

Это утро я называю началом подлинного, чудесного воскресения.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӑйӑсенче Фильс тӗрмере ларассине, тыткӑна е ҫӗлен сӑхнӑран вилӗме кӑмӑллатчӗ; юлашкине вӑл хавхаланса, пачах та япӑх мар сӑнлатчӗ.

В играх Фильс предпочитал тюремное заключение, плен или смерть от укуса змеи; последнее он изображал вдохновенно и не совсем плохо.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Карап бортӗнче ӑна малалла мӗнлерех пурӑнаслӑх паллӑ марлӑхпа тата пӗр евӗрлӗхпе тулса ларнӑ кунсен ытарлӑ ылмашӑвӗ пек е вилӗме ӳсен-тӑранла кӗтнӗ евӗр туйӑнатчӗ, ҫак туйӑм тепӗр чухне йывӑр тунсӑх капламӗпе ылмашӑнатчӗ.

С корабельного борта его дальнейшее существование казалось ему загадочной сменой дней, полных неизвестности и однообразия, растительным ожиданием смерти, сменяемым изредка приступами тяжелой тоски.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.