Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кӑнтӑрлахи мӗлке вӑрӑмрах пулсан, хӗвел иртнӗ уйӑхринчен аялтарахра тӑнине пӗлеттӗмӗр.Если полуденная тень становилась длиннее, мы знали, что солнце стоит ниже, чем в прошлом месяце.
Эпир хамӑр шкулта ҫанталӑка епле сӑнаса пыни // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.
Чи вӑрӑммисем тӳп-тӳрӗ ларакан лиственницӑсемпе каврӑҫсем, аялтарахра — хурӑн, кедр, чӑрӑш.Всех выше была стройная колоннада лиственниц и ясеней, пониже — березы, кедры и ельник.
Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Унӑн куҫӗ умне хыр вӑрманӗ, вӑрмантан аялтарахра шупка хӑвасемпе хупланнӑ юханшыв, юханшыв ҫумӗнче ларакан улӑм витнӗ чухӑн пӳртсем тухса тӑнӑ.
III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Ҫак ҫӳлӗ чул сӑмсахӗнчен ытармалла мар вырӑн курӑнса тӑрать, аялтарахра чул хушшисенче хӗсӗне-хӗсӗне тӑнӑ полярти хир мӑкӗ ӳсет.
Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
- 1