Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачашрах (тĕпĕ: ачаш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвелӗ те ӑшӑрах кунта, ҫилӗ те ҫепӗҫрех, ачашрах.

Куҫарса пулӑш

13 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Алюнов та Укаслупа чухне ӗлӗкхинчен те ачашрах, ӗлӗкхинчен те ҫепӗҫрех, пур ҫӗрте те ӑна пулӑшма тӑрӑшать.

Куҫарса пулӑш

Юлашки ҫапӑҫу // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Вӑл пӗчӗкренех чирлӗрех ӳснӗ, сӑнӗ-пуҫӗ унӑн темӗнле ачашрах, хӗрупраҫӑнни пекрех, ӗмӗрне ҫӗр ӗҫлесе курман улпут ывӑлӗнни евӗртерех.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫыннӑн — ҫӗр шухӑш // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Сившу хӗрсем ҫитрӗҫ уйрӑм пӗр ушкӑн, Куҫ тулли илемлӗ курса тӑмашкӑн, Пуринчен те ачашрах Чӗкеҫ курӑнать, Пур каччӑн та куҫӗ ӑна асӑрхать, Ушкӑн, ушкӑн, хӗр ушкӑнӗ — Шур хур ушкӑн евӗрлӗ, Йӗшкӗн каччӑн вӗт ушкӑнӗ Ҫӳлти хӑлат манерлӗ.

Куҫарса пулӑш

VII. Сухатӳ // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Мӗнле те пулин ӑшӑ та ачашрах сӑмахсем.

Что-нибудь теплое, ласковое.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

«Кӗҫӗнни ачашрах пулчӗ пулас, - шӳтлет амӑшӗ. - Максимпа, сӑмахран, тӑхӑр уйӑхрах ӗҫе тухнӑ та, вӑл хӑй тӗллӗнрех ҫитӗнчӗ».

Куҫарса пулӑш

Аннен телейӗ - ачасенче // Светлана ЧИКМЯКОВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11757-an ... achasenche

Эпир чей ӗҫме лартӑмӑр, Аксинья пире чей ярса парса тӑчӗ, вӑл халь нихҫанхинчен те ачашрах пулчӗ, Ромаҫ ҫине ҫемҫе кӑмӑлпа пӑха-пӑха калаҫрӗ:

Мы сели пить чай, Аксинья разливала, ласковая и добрая как никогда, и, сочувственно поглядывая на Ромася, говорила:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Хӑш чухне вӑл ӳсӗр таврӑннӑ, — Фома, ун пек чух, малтанхи вӑхӑтра тарса пытаннӑ, каярахпа — хӑнӑхнӑ, пыра-киле ӑна — ӳсӗр ашшӗ урӑ чухнехинчен аванрах та, ачашрах та, пӑртакҫӑ кулӑшларах та туйӑна пуҫланӑ.

Иногда он являлся домой пьяный, — сначала Фома в таких случаях бегал от него и прятался, потом привык, находя, что пьяный отец даже лучше, чем трезвый: и ласковее, и проще, и немножко смешной.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Каҫар мана… эсӗ ачашрах пулса кайнӑ тенӗ те пулӑттӑм, анчах ку сӑмах саншӑн килӗшмест…

Извини меня, пожалуй, можно даже сказать, женственнее, но только это слово к тебе не подходит…

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Асӑрхаттартӑм, татах та асӑрхаттаратӑп, — тенӗ те вӑл, трубкӑна хурса халӗ ӗнтӗ паҫӑрхинчен те ачашрах кӑмӑлпа тӳрех куҫран пӑхса:

Предупреждал и предупрежу ещё, — он положил трубку и опять, теперь уже с ласковым вниманием, посмотрел ей прямо в глаза.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Шавлӑ та хаваслӑ эрнесем пӗрин хыҫҫӑн тепри тӑсӑлса пычӗҫ; Мирон, Татьяна, тухтӑр тата ытти ҫынсем те пӗр-пӗринпе кӑмӑллӑрах, ачашрах пулчӗҫ; темле палламан ҫынсем, хуларан килсе, Минаев слесаре хӑйсемпе пӗрле илсе кайрӗҫ.

Хороводом пошли крикливо весёлые недели; Мирон, Татьяна, доктор да и все люди стали ласковее друг с другом; из города явились какие-то незнакомые и увезли с собою слесаря Минаева.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӑл чӑнласа калаҫни, унӑн чӗререн тухакан сасси ашшӗне савӑнтарчӗ, вара Петр тата та ачашрах, паттӑртарах калаҫма тытӑнчӗ.

Его серьёзный, хороший голос обрадовал отца, Пётр заговорил более ласково и храбро:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Уйрӑмах Алексей хытӑ улшӑнчӗ, унӑн кӑмӑлӗ ҫемҫелчӗ, вӑл ачашрах калаҫакан пулчӗ, анчах вӑл, ҫав вӑхӑтрах, темле ытлашши васкама пуҫларӗ, хаваслӑн шӳт туса, ҫивӗч сӑмахсем тӗрте-тӗрте хурса, пурне те васкатса пычӗ.

Очень заметно изменился Алексей, он стал мягче, ласковее, но в то же время у него явилась неприятная торопливость, он как-то подхлёстывал всех весёлыми шуточками, острыми словами.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вӑл Алексей ҫине тата ытларах асӑрхаса пӑха пуҫларӗ, унпа ачашрах пулчӗ, ҫавӑнпа пӗрлех ачисене ӗҫе хӗрӳллӗн юратма хавхалантарас тата вӗсене мӗнле ӗҫлемеллине кӑтартса парас шутпа, пӗтӗм вӑйне хурса ӗҫлерӗ.

Он стал ещё более внимателен, грубо ласков с Алексеем и работал напоказ, не скрывая своей цели: воодушевить детей страстью к труду.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Эсӗ, Никита, ачашрах пул, эсӗ ӑна пултаратӑн.

Ты, Никита, поласковее будь, ты это умеешь.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хальхи ачасем хавшакрах, ачашрах.

Нынешние дети более слабые, изнеженные.

Ӑста спортсмена хатӗрлеме вунӑ ҫул кирлӗ // Хыпар. «Хыпар», 72-73 №№, 2020 ҫулхи утӑ уйӑхӗн 3-мӗшӗ, 9 стр.

Чие йывӑҫҫисенчен кӑшт йӳҫӗкрех шӑршӑ кӗрет, улмуҫҫисенчен саланакан шӑршӑ тутлӑрах та ачашрах.

Вишни пахли по-своему чуть горьковато, яблони слаще, нежнее.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Шура нумай курни-тӳснине ӑнланатӑп эпӗ, тен, ҫавӑнпа вӑл хӑй ҫулӗнчен аслӑрах, ҫирӗпленсе ҫитнӗ ҫын пек курӑнать, анчах ачашрах та, ҫепӗҫрех те.

Я понимала: Шура много видел и пережил, должно быть, поэтому он стал гораздо взрослее, собранней и суровей и вместе с тем — мягче, нежнее.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Именчӗклӗн кулса, прокурор хулпуҫҫийӗсене сиккелентерсе илчӗ те Александра Ивановна ҫине малтанхинчен ачашрах пӑхрӗ, анчах ним те каламарӗ.

Прокурор, смущенно улыбаясь, пожал плечами и уже гораздо ласковее посмотрел на Александру Ивановну, но ничего не сказал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл упӑшкине ыйтса пӗлессипе аптратман, ахаль чухнехинчен татах йӗркеллерех, савӑнӑҫлӑрах, ачашрах пулма тӑрӑшнӑ.

Она не пытала мужа расспросами, только старалась быть еще ровнее, веселее и ласковее, чем обычно.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех