Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асӑннине (тĕпĕ: асӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Микулая асӑнасса асӑнчӗҫ, анчах мӗнле асӑннине тӗплӗн каласа параймастӑп.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Малтан ӑна, кинӗ ятне асӑннине илтрӗ пулсан та, урӑх Анук ҫинчен калаҫрӗҫ пек туйӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

XVI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ваттисем асӑннине хам илтнӗ.

Куҫарса пулӑш

XX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Вадим хӑй урасӑр марри ҫинчен вырӑнсӑр асӑннине сисрӗ те шӑпланчӗ, унтан ҫемҫен каларӗ:

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Кӑштах итлекелесе тӑрать те вӑл ҫынсем ҫаплах Савтепи ятне асӑннине илтсе хаш сывласа ярать, пӗчӗк сӗтел ҫине пиҫнӗ ҫӗрулми тирӗкӗ е чӑмпа кӑвас лартса хӑварать.

Послушает, послушает, услышит имя Савдеби и поставит на стол миску вареной картошки или жбан квасу, вздохнет тяжко и уходит.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн ятне асӑннине илтсен, пачӑшкӑ ним майлӑ пулчӗ, алӑк еннелле пӑхса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пирӗн вырӑнтан тухнӑ пит паллӑ ҫыравҫӑсем шутсӑр сахал, ҫапах та хӑш-пӗр кӗнекесенче Янкӑлч ялне асӑннине вулама пулать.

Куҫарса пулӑш

Янкӑлч тӑрӑхӗ – чӑваш литературинче // М. Петрова. http://gazeta-kanash.cap.ru/publication. ... 6&page=658

Козаксем хӑйсен Сечьне епле асӑннине хир таҫта ҫитиех илтсе тӑчӗ.

И слышало далече поле, как поминали козаки свою Сичь.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Такам Габунияна асӑннине илтетӗп.

До меня доносится имя Габуния…

8. Габуния лейтенантӑн паттӑр ӗҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ватӑ Белогрудӑн хӑйӗн ыттисенчен малтан ҫак хӑй асӑннине пурнӑҫа кӗртме тивнӗ.

Старому Белогруду первому в семье пришлось выполнить этот свой завет.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Вара Залкинд хыттӑн, ҫапах та лӑпкӑн: «Кунта авалхи йӑлан юлашкийӗсем ҫинчен Женя асӑннине тепӗр хут калама намӑс та кичем, Либерманпа Федосов ӳлӗм ҫакӑн ҫинчен калаҫма сӑлтав памасан, эпӗ ун ҫинчен асӑнмӑп тесе сӑмах паратӑп», — тесе каласан, снабженецсем иккӗшӗ те парторг куҫӗ умӗнче килӗшсе пуҫӗсене сулса илчӗҫ.

И когда Залкинд с силой, хотя и спокойно, произнес: «Стыдно и неприятно говорить сейчас о том, что Женя назвала здесь пережитком, и я обещаю не вспоминать об этом, если Либерман и Федосов больше не дадут к тому повода», — оба снабженца, под взглядом парторга, с готовностью закивали головами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Юлашкинчен асӑннине логикӑллӑрах теме те пулать хуть, мӗншӗн тесен вӑл этемлӗрех.

Последнее, напротив, гораздо логичнее, потому что человечнее.

1 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пирӗн хӗрарӑмсем хӑйсен ячӗсене ҫав ирсӗр авантюристӑн — лаша вӑррин тата ҫын вӗлернӗ текен ҫыннӑн ячӗпе асӑннине илтсен, пит савӑнаҫҫӗ пулӗ тетӗр-и ӗнтӗ.

Наши дамы, конечно, очень будут польщены тем, что их имена упоминаются наряду с именем этого подлого авантюриста — конокрада и человека, подозреваемого в убийстве.

LXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Аламо ҫумӗнчи пӗччен кил-ҫурт ҫинчен асӑннине илтсен, кашни хутах Луизӑн пуҫне темле лайӑх мар шухӑшсем пыра-пыра кӗнӗ.

Каждый раз, когда она слышала упоминание об уединенной хижине на Аламо, в ней просыпалось какое-то неприятное чувство.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Караван пуҫлӑхӗсем хӑйсем хушшинче калаҫакан чӗлхене — ку вӑл араб чӗлхипе Африкӑри темле чӗлхен хутӑшӗ — пӗлмесен те, вӑл вӗсем час-часах пӗр сӑмаха — ҫак таврари чура сутакан пысӑк пасар ятне — «Казонде» сӑмаха асӑннине асӑрхарӗ.

Даже не понимая языка, на котором говорили между собой начальники каравана — то была смесь арабского с каким-то из африканских наречий, — он все же заметил, что они часто произносят название одного из важнейших невольничьих рынков этих мест.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӗрекере ларнӑ чух Куршанкӑ ялне асӑннине илтсеччӗ те-ха.

Он вспомнил, что у Кандюка за столом в самом деле не раз произносилось слово «Коршанга».

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сире кам асӑннине пӗлетӗр-и?

А знаете, кто вас вспоминает?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Килте хӑйӗнне уҫнӑ, ҫӳлерех асӑннине.

Завел на дому собственную — ту, о которой сказано выше.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Елена Николаевна, — терӗ вӑл юлашкинчен, унӑн сасси кулленхинчен лӑпкӑрах тухни Еленӑна хӑратнӑ пекех пулчӗ, — эсир халь мӗнле ҫын ҫинчен асӑннине эпӗ ӑнланатӑп.

— Елена Николаевна, — начал он наконец, и голос его был тише обыкновенного, что почти испугало Елену, — я понимаю, о каком человеке вы сейчас упомянули.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эй, Турӑҫӑм, сирсем манӑн ывӑлӑм ҫинчен виле ҫын асӑннине!

О, господи, упаси моего сына, чтоб не поминала его имени мертвая женщина!

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех