Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арӑмӑн (тĕпĕ: арӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хуа Юн-сие Чжан килӗнче чи малтан тӑлӑх арӑмӑн кӳрши Чу старик курчӗ.

Первым, кто увидел Хуа Юн-си в доме вдовы Чжан, был ближайший сосед вдовы — старик Чу.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хуа Юн-сие тӑлӑх арӑмӑн вӑрах кӗтмелле пулмарӗ.

Ждать Хуа Юн-си ей пришлось недолго.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Арӑмӑн сенкер халат пур.

А у жены еще халат голубого цвета.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лавка тытакан арӑмӑн ывӑлӗ Валек, пӗр ҫирӗм ҫула ҫитнӗ хӗрлӗ сӑнлӑ самӑр каччӑ пырса тӑчӗ, эпир тавлашнине итлекелерӗ те каларӗ:

Подошёл сын лавочницы, Валёк, толстый, румяный парень лет двадцати, послушал наш спор и сказал:

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Юри пулнӑ пекех тата сехете илнӗ усламҫӑ пӗр дворовӑй арӑмӑн вӑртахлӑмӗ пулнӑ.

Как нарочно случилось, что тот лавочник, которому он часы сбыл, приходился сватом одной дворовой.

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Виҫҫӗмӗш кун ӗнтӗ; манӑн арӑмӑн сывлӑхӗ, батенька, начарлансах пырать, да-с!

— Третий день; жене моей, батенька, всё хуже, да-с!

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кашни каҫах, хула вилнӗ пек ҫывӑрнӑ чухне, Артамонов юханшыв хӗррипе, пахчасем хыҫӗпе, тӑлӑх арӑмӑн Баймаковӑн садне вӑрӑ пек йӑпшӑнса пырса кӗрет.

Ночами, когда город мёртво спит, Артамонов вором крадётся по берегу реки, по задворкам, в сад вдовы Баймаковой.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Эпӗ вара вӗсемпе яла арӑмӑн тӑванӗсем патне, Белоруссине кайрӑм.

И я поехал с ними в деревню, на ее родину в Белоруссию.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Мӗншӗн-ха парторг юлташ, хӗрарӑм советне сирӗн арӑмӑн ертсе пымалла мар?

Почему бы вашей супруге, товарищ парторг, не возглавить наш женсовет?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Арӑмӑн ашшӗ-амӑшӗпе аппӑшӗсенчен те ҫук.

От ее родителей и сестер тоже.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Эпӗ тӗлӗнсе пӑхнине курсан, кулкаласа: — Эпӗ — социал-демократ, Маркс — манӑн, кайзер — арӑмӑн, — тесе ӑнлантарчӗ.

Хозяин, заметив мое недоумение, пояснил с усмешкой, что он — социал-демократ и Маркс принадлежит ему, а кайзер — это жене.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Хӑҫан таврӑнатӑн? — илтӗнчӗ арӑмӑн хумхануллӑ сасси.

— Когда приедешь? — услышал я взволнованный голос жены.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Пӗр арӑмӑн чӑххи куллен пӗрер ҫӑмарта тӑватчӗ, тет.

Одна курица несла каждый день по яичку.

Арӑмпа чӑхӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр арӑмӑн Маруҫ ятлӑ хӗрӗ пулнӑ.

У одной женщины была дочь Маша.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр чухӑн арӑмӑн Марье ятлӑ хӗр пулнӑ.

У бедной женщины была дочь Маша.

Вӑрттӑн пырса пӑрахнӑ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шкул ачин ҫамрӑк арӑмӑн вара сана, читлӗхри кайӑк пек, икӗ ҫул кӗтсе пурӑнмалла тет-и-ха?

Что ж, молодая жена тебя два года ждать должна, пока ты в армии будешь?

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫамрӑк арӑмӑн куҫне тутӑрпа ҫыхнӑ, ҫыхнӑ куҫсемпе вӑйӑ варрипе ҫӳресе хӑйӗн пуҫ кӑшӑлне хӗрсене, ҫамрӑк упӑшка — каччӑсене тӑхӑнтартнӑ.

Молодая ходила по кругу с завязанными глазами и давала свой венок кому-либо из девушек, жених — одному из юношей.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ан тив мухтав хӳхлетӗр арсӑр арӑмӑн, сӗнккетӗр гени хыҫҫӑн пытару маршӗсемпе.

Пускай за гениями безутешною вдовой плетётся слава в похоронном марше —

Пӗтӗм сасӑпа // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 3–11 с.

Ҫав хӗрарӑмсенчен пӗрин, тӑлӑх арӑмӑн, виҫӗ ача пулнӑ.

У одной из женщин было трое ребятишек.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мӗн-мӗн тума пӗлмелле чӑн-чӑн арӑмӑн?

Что нужно уметь образцовой жене?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех