Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

антарнӑскер (тĕпĕ: антар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
А-авӑ, хӑрах куҫне мӑчлаттарса ларакан пӳрте, тармакланӑ пуҫне усса антарнӑскер, куратӑн-и? — старик пӗр чӳречине хӑмапа ҫапса хунӑ, тӑррине улӑм витнӗ, тирӗнсе каяс пек ларакан пӳрт ҫине кӑтартрӗ.

Во-он, видишь, изба наклонила лохматую голову да подмигивает одним глазом, — старик показал на видневшуюся вдали, покосившуюся под соломенной крышей избушку, одно из двух окошек которой было забито досками.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Офицер, пуҫне пушшех те усса антарнӑскер, карчӑкпа танлашрӗ.

Офицер шел мимо старухи, втянув голову в плечи.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

антарнӑскер, хуткупӑс лутӑркаса ларать.

заломив, терзал гармонь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Паллах ку йывӑҫ, те ватӑскер, те ҫил-тӑвӑл хуҫса антарнӑскер: пӗр-икӗ хутчен чӗриклетет те, хӑйӗн халсӑрлӑхне пула канма чарӑнать, — унтан каллех шӑппӑн тӗлӗрекен вӑрманта пӗр-пӗччен ҫын пӗччен ларакан вилтӑпри ҫинче хурлӑхлӑн йынӑшнӑ евӗр чӗриклетни илтӗнсе каять.

Да, это, конечно, дерево, или старое, или надломленное бурей: скрипнет раз-другой, затем передохнет, справляясь со своей немощью, — и опять летит над затихшим лесом старческий, жалобный скрип, будто кто-то одинокий стонет над одинокой могилой.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех