Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анаслакаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кулюкка, тин ыйхӑран вӑраннӑ пек анаслакаласа, ҫенӗкрен тулалла тухрӗ:

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ҫӗрле мӗнле тӗлӗк куртӑм-ши текелесе, ытти чухнехи пек анаслакаласа выртмарӗ, урине урайнелле усса, вырӑнӗ ҫине тӑрса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пӑртакран урайӗнчи ҫынсем те, мухмӑр пуснипе йынӑшкаласа, анаслакаласа вӑранчӗҫ те: «Часрах пасарта вырӑн йышӑнмалла», — текелесе, чей ӗҫмесӗрех тухса кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Эпӗ ыйхӑллӑ пуҫӑмпа кил хушшине тухса анаслакаласа тӑнӑ чухне купарчаран такам тӑрӑст! тутарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Арӑмӗ ҫапла нумай вӑхӑт ҫукран пӑшӑрханнипе мар, ытларах, тен, кӑсӑкланнипе Ван-Конет анаслакаласа, мӑкӑртаткаласа утать: «Унӑн еркӗн тупса ямалла та ҫакӑн пирки мана пӗлтермелле» Ван-Конет, председатель кӗсменӗ тӗлӗшпе ӗҫ ӑнӑҫлӑн куҫса пынипе питех те кӑмӑллӑскер, хӑна пӳлӗмне кӗрсе ларса сигара чӗртсе ячӗ, Лаура Мульдвея аса илчӗ; ӑна Лаура ӗнер Гаррик ювелир патӗнче пилӗк пин фунт тӑракан изумруд сулӑ «ухмаха ермеллех» килӗшнине пӗлтернӗччӗ.

Скорее заинтересованный, чем встревоженный таким долгим отсутствием жены, зевая и бормоча: «Ей пора завести любовника и объявить о том мне», — Ван-Конет уселся в гостиной, очень довольный движением дела с председательским веслом, стал курить и вспоминать Лауру Мульдвей, сказавшую вчера, что изумрудный браслет стоимостью пять тысяч фунтов у ювелира Гаррика нравится ей «до сумасшествия».

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анаслакаласа ирхи апат хатӗрлеме пуҫларӗ.

Зевая, стала она накрывать на стол.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Пӗрисем вӗсене, ҫак пылчӑкра нушапа ҫӳреҫҫӗ тесе, хӗрхеннӗ пулӗ, теприсем, тен, тӑрри шӑтӑкӗ питӗрӗнмен ку ҫынсен тенӗ, виҫҫӗмӗшӗсем так ахаль анаслакаласа пӑхкаланӑ…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Вуниккӗ иртрӗ пулмалла ӗнтӗ, — тавӑрчӗ Исаев, кичеммӗн анаслакаласа.

— За двенадцать, должно быть, перевалило, — скучающе зевнул Исаев.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Полицейски, анаслакаласа, пур камерӑсене те пӑхса ҫаврӑнчӗ, ывӑлпа тӑванӑн хушамачӗсене кӑшкӑрчӗ.

Полицейский, позёвывая, обошёл все камеры, выкрикивая фамилии сына и брата.

Палачсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пурин те ҫывӑрасси килетчӗ, пурте анаслакаласа илеттӗмӗр.

Всем хотелось спать, и все зевали.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Икӗ хуралҫа йывӑҫ тенкелсем ҫинче тӑсӑлса выртса ҫывӑратчӗҫ; виҫҫӗшӗ, хула хӳмисен ҫумне купаланӑ ҫӗр патнелле каякан мрамор пусма ҫинче кукленсе, шӑмӑллӑ вылятчӗҫ: тепӗр иккӗшӗ анаслакаласа пӗр-пӗринпе пуплесе ларатчӗҫ.

Двое стражей спали, растянувшись на двух деревянных скамьях, трое, сидя на мраморной лестнице, ведущей к земляной насыпи у стен города, были заняты игрой в кости, а двое болтали друг с другом.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пысӑк кресла ҫинче вӑл тир туфли тӑхӑннӑ пӗчӗк урисене сулласа ларать, анаслакаласа ҫутӑ кӑвак халачӗпе пӗркенет те хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫинчи кӗнеке переплетне шупка пӳрнисемпе шаккать.

Сидя в большом кресле, она болтает маленькими ножками в меховых туфлях, позёвывая, кутается в голубой халатик и стучит розовыми пальцами по переплёту книги на коленях у неё.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ибрагим анаслакаласа, хыҫкаланса, чӗлхипе кӑмӑлсӑр чаплаттаркаласа, алӑк уҫса пачӗ.

Зевая, почесываясь и укоризненно причмокивая языком, Ибрагим отпер двери.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ҫичӗ «пулӑҫӑ» турткаланса, тутлӑн анаслакаласа, чӑптасем ҫинче выртрӗҫ.

Семь «рыбаков» ложились на циновки, потягивались, вкусно зевая.

V // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Вӑл хыҫкаланса, анаслакаласа тӑчӗ.

Стоял почесываясь и зевая.

II // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

— Тӗрӗс! — терӗ Четыхер, анаслакаласа.

— Верно! — позёвывая, сказал Четыхер.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вавила ӑна Тиунов ҫинчен тата унӑн калаҫӑвӗсем ҫинчен каласа парсан, Лодка, анаслакаласа, ҫапла каласа хучӗ:

Когда Вавила рассказал ей о Тиунове и его речах, Лодка, позёвывая, заметила:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ассӑн сывла-сывла яраҫҫӗ, хӑйӑр ҫинелле суркалаҫҫӗ, анаслакаласа пирусӗсене ҫавӑраҫҫӗ.

Вздыхают, плюют на песок, позёвывая крутят папироски.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑл анаслакаласа украинла акцентпа темиҫе сӑмах калаҫса илнӗ хыҫҫӑн мана хӑйпе пыма ыйтрӗ.

Он, позевывая, перебросился с Яковом несколькими словами, сказанными с украинским акцентом, и попросил меня идти за собой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кунран-куна хӑйсем усал тунин историне итлесе, вӗсем ирхи апатӑн юлашкийӗсене чӑмлаҫҫӗ, ывӑнса ҫитсен анаслакаласа илеҫҫӗ, пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатаҫҫӗ, защитникӗсен ҫурӑмӗ хыҫӗнче хаҫатсем вулакалаҫҫӗ, тетрачӗсем ҫине темӗн ҫыркалаҫҫӗ.

Изо дня в день слушая историю своих злодеяний, они дожёвывали не законченные в перерыв завтраки, устало потягивались, переговаривались между собой, читали из-за спин защитников свежие газеты, что-то записывали в тетради.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех