Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айӑп сăмах пирĕн базăра пур.
айӑп (тĕпĕ: айӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн айӑп тунине ху та пӗлместӗн-и вара эсӗ? — тет хресчен.

— А ты сам разве не знаешь, что ты наделал? — отозвался крестьянин.

Розӑпа шӑпчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Палуба ҫинче пӗр ҫын ҫеҫ — Бен Ганн тӑрать, эпир карап ҫине улӑхнӑ-улӑхманах, вӑл ӳкӗнме, тискеррӗн хӑлаҫланса, хӑйне хӑрушӑ айӑп тунӑшӑн айӑплама пикенчӗ.

На палубе был только один человек — Бен Ганн, и, как только мы взошли на корабль, он принялся каяться и обвинять себя в ужасном проступке, делая самые дикие жесты.

XXXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Ах, айӑп ан ту, йӑнӑшрӑм, — терӗ те Лёша сӗтел патнелле утрӗ.

— Ох, извините, ошибся! — сказал Лёша и прошёл к письменному столу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Е вӑл тӳрех ман ҫине вӗҫсе пынӑ пулсан, Ярик вырӑнтан та тапранмастчӗ пулӗ, е тӳрех хӑйӗн урлӑ вӗҫсе кайнӑ пулсан та, тӗп тупӑш тӗмӗ ӑшӗнчех ларнине, вӗҫсе каякан кайӑк хыҫҫӑн чупни мӗн таран пысӑк айӑп пулнине те манмастчӗ пулӗ.

Если бы на меня она полетела, то Ярик бы не тронулся, и если бы даже просто полетела над ним, он не забыл бы, что главная добыча сидит в кусту, и какое это страшное преступление бежать за взлетевшей птицей.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Пӗрисем кӑна айӑп вырӑнне шутламарӗҫ.

Одни доказывали, что это не проступок.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Каламастӑн пулсан, пӗрех тупатпӑр — вара санӑн тата тепӗр пысӑк айӑп хутшӑнать…

Не скажешь, все равно найдем — и тогда за тобой еще одно преступление будет…

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗнле айӑп пултӑр-ха унӑн?

Какая же за ним вина?

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Мӗнле айӑп пур-ха вара манӑн?

— А что за мной есть?

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Мӗнле айӑп турӗ манӑн хуҫа, мӗншӗн арестлерӗр эсир ӑна?! — ӳлесе макӑрать аслӑ арӑмӗ.

— Какие преступления сделал мой хозяин, что вы его арестовали?! — голосила старшая жена.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Кам мӗн те пулин йӑнӑшсан та айӑп пулмасть.

— А кто в чем и ошибется — тоже не беда.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ку ӗнтӗ ҫынсене вӗсем темӗнле хӑрушӑ айӑп тунӑшӑн ӗмӗр тӑршшӗпех тытса тӑракан тамӑкпа пӗрех.

Это был ад, в котором держали людей всю жизнь, как будто эти люди совершили какие-то страшные преступления.

Лахорти рабочисен кварталӗнче // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Манӑн ҫиллӗм ӑс-хакӑлӑма тӗттӗмлетмест, эпӗ сана айӑп тума пултараймастӑп, мӗншӗн тесен эсӗ посол…

Ты пришел сюда в качестве посла, и гнев, овладевший мною, не может затемнить мой рассудок до того, чтобы я забыл это.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кашни хӑйӗн туррисен ячӗпе тупа тутӑр, пурте хӑвӑрӑн чыслӑх ячӗпе тупа тӑвӑр: ҫак сехетрен пуҫласа дисциплинӑна хирӗҫ нимӗнле айӑп тумастӑп, тесе сӑмах парӑр.

Каждый должен поклясться мне своими богами, своей честью, что с этого часа вы никогда не совершите самого незначительного проступка против дисциплины.

XII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Ах, айӑп ан тӑвӑрах, асанне, — терӗ вара Гриша.

Гриша сказал: — Ах, извините, бабушка.

Эпир капитан патне кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ, — терӗ асанне.

А бабушка сказала: — Извините.

Капитан ман пата килчӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Вӑл ҫавнашкал алхаснӑшӑн пӗррелӗхе айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ ӑна эсир, — терӗ вара асанне.

А бабушка сказала: — Вы извините, что он у нас такой гадкий.

Мана пӗр инке тытса каяс тени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Унтан: айӑп ан тӑвӑр, — терӗ те тухса кайрӗ.

И ещё говорит: — Извините, — и ушёл.

Пушар пӗтсен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

«Айӑп ан тӑвӑр-ха, сирӗн умӑрта ҫаппа-ҫарамасах выртнӑшӑн», Иван Никифорович нимӗнсӗрех выртатчӗ, кӗпи те пулин ҫукчӗ ун ҫинче.

— Извините, что я перед вами в натуре. Иван Никифорович лежал безо всего, даже без рубашки.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

— Ун пек хӑюлланни пысӑк айӑп туни пулнӑ пулӗччӗ.

Всякая несвоевременная вспышка смелости в данном случае была бы непростительным преступлением.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах ҫав ҫынна юратнишӗн эпӗ хама айӑп турӑм тесе шутлама мар, ҫав юратупа мухтанма пултаратӑп.

Но за то, что я полюбила этого человека, я не считаю себя преступной, я горжусь этой любовью.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех