Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ФАН (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара фан сана пуҫунтан чукмарпа ҫапать те пуҫ купташкине ҫӗмӗрет.

Тогда фан ударит тебя по голове палицей и разобьет череп».

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Унӑн амӑшӗ Фан, кивҫеншӗн Ырӑ Кӑмӑлла Дуна панӑскер, чи лайӑх лаша шутланатчӗ.

— Мать его, которую Фан отдал за долги Добряку Ду, считалась у помещика лучшей лошадью.

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Авторитарлӑ мелсемпе ертсе пырса Зогу, хӑй сирпӗтсе антарнӑ Фан Ноли пекех, Албание модернизацилесшӗн пулнӑ.

Придерживаясь авторитарных позиций, Зогу, как и свергнутый им Фан Ноли, хотел осуществить модернизацию Албании.

Ахмет Зогу // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D1% ... 0%B3%D1%83

Июлӗн 10-мӗшӗнче Германи ҫарӗн майорӗсем — фан Кокенхаузен, фон Стефани тата фон Шлейниц Новочеркасска пырса ҫитеҫҫӗ.

10 июля в Новочеркасск прибыли майоры германской армии — фон Кокенхаузен, фон Стефани и фон Шлейниц.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Урал пельменӗ» шоуна хутшӑнакан Юлия Михалкова проектран тухса кайнӑ хыҫҫӑн АПШ-на куҫса кайнӑ, — кун пирки ФАН хыпарлать.

Бывшая участница шоу «Уральские пельмени» Юлия Михалкова после ухода из проекта уехала в США, пишет ФАН.

КВН-щиксен чиперукӗ Америкӑна куҫса кайнӑ // Илья Туманов. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... -kusa-kayn

Фан Сюань-чо пуҫланӑ сӑмахне ҫаплах каласа пӗтереймерӗ, кровать ҫине тӑсӑлса выртрӗ те «Опытсем» кӗнекери сӑвӑсене юрланӑ пек вулама пуҫларӗ.

А Фан, так и не закончив фразы, снова улегся и принялся читать нараспев стихи из сборника «Опыты».

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан госпожа вара: вӑл мана хамӑн тӗттӗмлӗхе пула ҫилленчӗ иккен, тесе шутласа илчӗ, вара сӑмахне каласа пӗтереймесӗрех васкавлӑн пӑрӑнса кайрӗ.

госпожа Фан предположила, что он рассердился на ее необразованность, и, оборвав разговор, поспешно отошла.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Ҫакна аса илсен, Фан Сюань-чон пичӗ те пачах урӑхланчӗ.

Вспомнив это, Фан Сюань-чо изменился в лице.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Калать те-ҫке, хут пӗлмен ҫын пек… — тарӑхрӗ Фан Сюань-чо.

И скажет же такое, точно необразованная… — рассердился Фан Сюань-чо.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан госпожа, килсе тухнӑ майлӑ вӑхӑта нимсӗр ирттерсе ярасран хӑранипе, васкавлӑн, такӑнкаласа калаҫма пуҫларӗ:

Госпожа Фан, боясь упустить подходящий случай, торопливо заговорила:

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан госпожа тимлӗн сӑнарӗ ун пӳрнине; Фан Сюань-чо пӳрнине сывлӑшра ҫавӑрса ҫурма ҫаврашка тӳрӗ те «Опытсем» кӗнекен тепӗр страницине уҫрӗ.

Госпожа Фан внимательно проследила за его пальцем, Фан Сюань-чо очертил в воздухе полукруг и тут же перевернул «Опыты» на другую страницу.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан Сюань-чо шӗвӗр пӳрнине сывлӑшалла тӗллерӗ.

Фан Сюань-чо ткнул указательным пальцем в воздух, а потом очертил в воздухе полукруг.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан госпожа ун кровачӗ ҫумнех пырса тӑчӗ те ӑна тӳрех куҫран пӑхса: — Ыран эпир лавккаҫӑсене парӑма мӗнле тӳлесе татӑтпӑр? — тесе ыйтрӗ.

Подошла госпожа Фан и, в упор глядя на него, спросила: — Как же мы завтра расплатимся с лавочниками?

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Эхер те вӑл эрех парса ямасан, Фан Сюань-чо ыран ӑна пӗр пус та тӳлемест.

А если не даст водки, Фан не уплатит ему завтра ни гроша.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан Сюань-чо, сасартӑк теме тавҫӑрса илнӗ чухнехи евӗрлӗ сӑнпа, тарҫӑ-ачана эрех лавккине кайса пӗр пулӑштух лотос эрехне кӗтесле илсе килме хушрӗ.

Выражение собственного лица при этом Фан, естественно, не видел, однако почувствовал неловкость, губы у него дрогнули, и он покачал головой, спустя некоторое время Фан велел мальчишке-слуге сходить в лавку и взять в долг бутылку «Лотосовой».

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан Сюань-чонӑн укҫи те пурччӗ, анчах вӑл ҫав ҫын кивҫен илнӗ парӑмне тӳлесе татаймасран хӑранипе, хӑйӗн те укҫа ҫук, тесе каларӗ.

Фан тогда уже получил чек на жалованье, но дать взаймы побоялся и соврал, что сам находится в затруднительном положении.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Фан Сюань-чо пуҫне усрӗ.

Фан опустил голову.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Упӑшкине курсанах Фан госпожа хыпӑнса ӳкрӗ; Фан Сюань-чо ӗҫлеме пӑрахнӑ, тесе шутларӗ вӑл; анчах ун питӗнчен тинкеререх пӑхсан, упӑшки питех хуйхӑрманнине асӑрхаса илчӗ.

Госпожа Фан встревожилась, решив, что он уже подал в отставку, но, сколько ни вглядывалась, в лице у него не заметила ничего особенного.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Кам пӗлнӗ-ха пиллӗкмӗш уйӑхӗн тӑваттӑмӗш кунӗнчи авалхи йӑла-йӗркерен тухасса тата Фан Сюань-чо кӑнтӑрла иртсен ҫичӗ сехет ҫитичченех киле таврӑнасса?

Кто же мог предвидеть, что на этот раз, в четвертый день пятой луны, он вернется домой еще до семи вечера.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Юлашки ҫулсенче Ҫу уявӗпе Ҫӗнӗ ҫул уявӗ умӗн, Фан Сюань-чо, яланхи пекех, киле ҫурҫӗрте таврӑнатчӗ те, утса пынӑ ҫӗртех хӗвӗнчен ҫыхӑ кӑларса: «Эй, илтӗм!»

Все последние годы, в канун праздника лета или Нового года, Фан, как того требовал обычай, непременно возвращался домой около полуночи и, вынимал на ходу из-за пазухи сверток: — Эй, получил!

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех