Шырав

Шырав ĕçĕ:

Упӑшка сăмах пирĕн базăра пур.

Упӑшка (тĕпĕ: упӑшка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпӗ хамӑр яла таврӑниччен вӑл хыпар упӑшка хӑлхине те пырса кӗме пултарать.
А пока домой вернусь, новость эта и до ушей Михабара может долететь.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем упӑшка хӳттинчи пурнӑҫа мухтаҫҫӗ.
Они наперебой расхваливают, как хороша замужняя жизнь.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫамрӑк упӑшка, ачасӑрах ӗмӗр иртрӗ пуль тесе пурӑннӑ хыҫҫӑн ҫуралнӑ ывӑлпа хӗр — тата мӗн кирлӗ ватӑлас енне сулӑннӑ хӗрарӑма?
Уже не мечтавшая о материнском счастье и тем более о молодом муже женщина была на седьмом небе от счастья.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Упӑшка ҫумӗнче эпӗ килте те нумай ларнӑ, мучи.
— Около мужика своего я и дома досыта насиделась, дедушка.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Сан пек салакайӑксенех упӑшка тӑвас мар-ха.
— Нет уж, за такого воробья, как ты, не пойду.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй вӑхӑтӗнче унӑн упӑшка та, ачасем те пулнӑ.
Когда-то была и у нее семья — муж, дети.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫыварма выртсанах куҫ умне упӑшка тухса тӑрать.
Как лягу — так он перед глазами, муж мой.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Виҫҫӗмӗш хутӗнче калаҫса пӑхасшӑнччӗ, ыйтса пӗлесшӗнччӗ — упӑшка ӗҫсе лартнӑ пулчӗ.
В третий раз сама захотела с ним поговорить, расспросить — он запил.

Ҫӗрле упӑшка пӗр сехетлӑхе кӗчӗ.
А муж в ту ночь как раз и забежал на часок.

Иккӗмӗш ҫулне ман упӑшка та аттепе пӗрле Сӑр ҫине ӗҫлеме кайрӗ.
На второй год муж мой вместе с отцом на Суру подался.

«Ку вӑл ман иккӗмӗш упӑшка пекки, — терӗ хӗрарӑм.
— Он вроде мой второй муж… — сказала женщина.

Чуна шуйттана сутрӑм, каҫармалла мар ҫылӑха кӗтӗм, упӑшка пуҫне ҫирӗм…»
Душу я продала черту, грех непростительный совершила, муж из-за меня сгинул…

«Упӑшка пуҫне ҫирӗн тесе ылханать вӑл мана.
— Мужа, говорит, ты мово живьем съел.

Тыт арӑмна, упӑшка, Тарать усал арӑму!»
Куҫарса пулӑш

Нарспи ӗҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ҫиех, ҫиех, Тӑхтаман, Наркӑмӑшлӑ яшкана, Ӗнтӗ эсӗ малашне Упӑшка мар арӑмна.
Куҫарса пулӑш

Ҫав яшкара пиҫ, ҫӗлен, Пиҫ тамӑкра, упӑшка!»
Куҫарса пулӑш

Иртсе кайрӗ виҫ эрне Ҫимӗк эрни хыҫӗнчен, Ват упӑшка хӗснине Нарспи тӳсрӗ ҫавӑнччен.
Куҫарса пулӑш

Ҫимӗк иртсен // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Тупрӗ пуян упӑшка Атте-анне хӑй хӗрне, Анчах унта мӗн усси — Юратмасан пӗр-пӗрне?
Куҫарса пулӑш

Хӗртен арӑм пулсассӑн Ват упӑшка кӳлешет.
Куҫарса пулӑш

Ухмах упӑшка хӗнет Мӗн пуласне пӗлмесӗр.
Куҫарса пулӑш

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика