Шырав
Шырав ĕçĕ:
Николай Прач ирӗксӗрех ялӗнчен пӑрахса каять, таврара ӗҫ ҫуккине пула, куҫкӗретӗн вилӗмлӗ ӗҫе кӗрет те хӑйне пӗтерсе хурать.
Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.
Калаври тӗп герой — Николай Прач.
Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.
Чӑнах та, тепӗр кунне, тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах, Николай Прач Людвиковкӑран тухса утрӗ.И в самом деле, на другой день еще ни свет ни заря, а Мыкола Проць шагал уже далеко от Людвиковки.
III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Николай Прач ялӑн анатри урамӗпе утать, ыйӑх тӗлӗшпе ҫӳрекен ҫын пек утать вӑл, ун хыҫӗнче арӑмӗ, виле ӑсатнӑ пек, йӗрсе-макӑрса, хурланса-ылханса пырать.
II // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Прач арӑмӗ куҫӗсене хӑвӑрт шӑлчӗ те Мордкӑна тата темӗскер каласшӑн пулчӗ, анчах та Прач ӑна, аллипе сулса, калама чарчӗ:Проциха поспешно утерла слезы и хотела еще что-то сказать Шиндеру, но Проць махнул на нее рукой.
I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
— Пире кӳрентернӗшӗн турӑ айӑплатӑр сана, сӗлӗх эсӗ! — куҫҫулне юхтара-юхтара кӑшкӑрчӗ Прач арӑмӗ.— Бог тебя накажет за нашу обиду, кровопийца проклятый! — вскрикнула, задыхаясь от слез, Проциха.
I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Тӗрӗссипе ӗнтӗ, Николай Прач ҫӗрӗпе хуҫалӑхӗ 200 ылтӑн ринскирен кая мар тӑратчӗ.
I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Пӗри те шарламарӗ, Прач арӑмӗ хуллен ӗсӗклесе йӗни ҫеҫ илтӗнсе тӑчӗ.Все молчали, только слышно было глухое всхлипывание Процихи.
I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Аякра, ишӗлсе аннӑ ҫатан карта ҫумӗнче, йывӑҫ тункати ҫинче Николай Прач хӑй ларать.А в стороне, у разваленного забора, сидел на бревне сам Мыкола Проць.
I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
- 1