Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Петко (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӗр-ха, кӗр, Петко бай, сирӗн ӗҫсем мӗнле пынине каласа парӑн!

— Дядюшка Петко, заходи, расскажи, что у вас делается!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Апраксия пикене питех ӗненмерӗҫ, мӗншӗн тесен вӑл ҫав хыпарсене Бузуняк Петко арӑмӗнчен кӑна пӗлнӗ иккен, тата Рачко Добиче тӑхлачи каланӑ, тет, тӑхлаччин вара хӑлхи те мукарах-мӗн.

Но сестре Апраксин не очень верили, потому что в лучших домах она не бывала, а черпала новости у жены Петко Базуняка и свахи Фачко Добиче, да к тому же была глуховата.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Петко Базуняк бая тытса каймаҫҫӗ ав.

Ведь не забрали же они Петко Базуняка?

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ганко ҫав кофейнӑй пӳлӗмӗнчех ҫӳҫ те касатчӗ, Маркона кутӑн тӑрса, вӑл тепӗр килнӗ ҫыннӑн — Петко Базунякӑн пуҫне ҫума тытӑнчӗ.

Ганко, кофейня которого была в то же время и цирюльней, стоя спиной к Марко, принялся мыть голову другому посетителю — Петко Вазуняку.

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех