Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Орёл (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тамбов таврашӗнчен, Владимирпа Орел кӗпӗрнисенчен, Ҫӗпӗртен.

С Тамбовщины, из Владимирской и Орловской губерний, из Сибири.

Мӗн вӑл НЭП? // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Орел, Хусан, Ярославль тата ытти нумай кӗпӗрнесене, тӗрлӗрен хуласемпе ҫар чаҫӗсене саланнӑ вӗсем.

В Орловскую, Казанскую, Ярославскую и все другие губернии. В города. В воинские части и флот.

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Ав епле иккен вӑл пирӗн Совет влаҫӗ, тӗрӗс власть, халӑхшӑн тӑрӑшать!» — шухӑшлать Орел салтакӗ.

«Так вот какая она, наша Советская власть, справедливая власть, о народе заботится!» — думал орловский солдат.

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Орел салтакӗ те, хӑйӗн винтовкине ҫирӗп тытса, пӗр сӑмах сиктерми тӑнлать.

И орловский солдат, крепко сжимая винтовку, весь обратился в слух, ловил каждое слово.

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Орел таврашӗнчен килнӗ салтак унталла та кунталла тинкерет, пурне те асӑрхама тӑрӑшать.

Солдат с Орловщины озирался по сторонам и всё примечал.

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тӗлӗкре те тӗлленмен-тӗр салтак, Орел таврашӗнчи чухӑн этем, ҫак колоннӑллӑ шурӑ зала ҫитсе курма?

Да разве снилось солдату, бедняку с Орловщины, что когда-нибудь приведётся вступить в этот белый с колоннами зал?

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Федор Орел бригадир — япӑхах ҫын мар, анчах вӑрҫӑччен итлесех каймастчӗ, сӑмах ҫаптарма юрататчӗ, — терӗ атте.

— Бригадир Федор Орел ничего человек, но до войны был непослушен, речист, — сказал отец.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ колхозниксемпе тӗл пулни ҫинчен пӗлсен, вӑл мана ун ҫинчен тӗпӗ-йӗрӗпех каласа пама ыйтрӗ; Федор-Васильевич Орел хӑйне ӑна ӗлӗкхи вырӑнах ӗҫлеме таврӑнасса кӗтнине пӗлсен савӑнчӗ.

Узнав о том, что я встречался с колхозниками, он попросил рассказать поподробнее обо всем, с большим вниманием выслушал меня и обрадовался, узнав, что Федор Васильевич Орел ждет возвращения его на прежнюю работу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Орел ӑна пӗр курка эрех лартса пачӗ, анчах вӑл ӑна хӑйӗн тӗксӗм ӳтлӗ аллипе тиркевлӗн тӗртсе хучӗ.

Орел подвинул ей стакан вина, но она пренебрежительно отодвинула его смуглым своим локтем.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Орел атте сывлӑхӗшӗн, вӑл часрах таврӑнассишӗн стакан ҫӗклерӗ.

Орел поднял стакан за здоровье отца, за его скорое возвращение.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Вут та пӑрӑҫ хӗрача! — терӗ Орел.

— Пожар-девка, — сказал Орел.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Орел тилхепесене цыганка аллинчен туртса илсе лашасене лӑплантарчӗ.

Орел вырвал вожжи у цыганки, сдержал коней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ҫакӑн пек тискер кайӑксене ҫирӗм улттӑ ҫаклатса юлтӑмӑр, трофейнӑйсем! — тет кӑшкӑркаласа Орел.

— Двадцать шесть таких зверюг выходили трофейных! — покрикивал Орел.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Орел тилхепине цыганкӑна ывӑтса пачӗ те ман паталла чупрӗ.

Орел бросил вожжи цыганке, подбежал ко мне.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Орел тилхепепе ҫапрӗ те — вӗриленсе кайнӑ лашасем часах тӑрантаса ҫыран хӗрне илсе тухрӗҫ.

Орел ударил вожжами, и горячие кони одним махом вынесли линейку на берег.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ӑҫта-ха вӑл, Мариула? — ыйтрӗ Орел хӑйӗн хулӑн сассипе.

— Где же он, Мариула? — спросил Орел своим крикливым баском.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Колхозӑн хальхи председателӗ Феодор Орел тилхепе тытса ларнӑ.

Федор Орел, теперешний председатель колхоза, правил лошадьми.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Федор Васильевич Орел.

Орел Федор Васильевич.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах, ҫапӑҫу ҫулӗ Калинин таврашӗнчи ҫунтарса янӑ ялсен урлӑ-и, ҫӗмӗрсе тӑкнӑ Сталинград хули урлӑ-и, Орёл патӗнчи хытхурапа ӳссе ларнӑ ҫӗр ҫийӗн-и, ҫаратса тухнӑ Украина ҫӗршывӗ тӑрӑх-и, Днепр, Днестр, Прут, Висла, Одер, Эльба тата Шпрей шывӗсен тӑрӑх-и — пур ҫӗрте те совет ҫыннисен Ҫӗнӗ ҫул каҫ старшина каланӑ чӑн ӗмӗт ҫинчен каланине илтме тиврӗ.

Но где бы ни лежал боевой путь: по щебню ли и головням сожжённых деревень Калининщины, через великие руины Сталинграда, по Орловской ли, рябой от разрывов, заросшей бурьяном земле, через ограбленную ли, разорённую Украину, на Волге, на Днепре, на Днестре, на Пруте, на Висле, Одере, Эльбе и на самой Шпрее — везде доводилось мне слышать о справедливой мечте советских людей, о которой так выразительно говорил старшина в новогоднюю ночь.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Утнӑ май вара пирӗннисем татӑлса йӗретчӗҫ: «Сывӑ юл, Орёл!» — тесе кӑшкӑратчӗҫ.

Идут, бывало, и плачут, кричат: «Прощай, Орёл!»

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех