Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нюрӑран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Костя каҫченех ҫыран хӗрринче салхулланса выртать, Нюрӑран пӑрӑнса кайса хӑйӗн кӑмӑл туртӑмне шырать.

Костя до вечера мрачно лежит на берегу, отмахивается от Нюры и ищет свое призвание.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫак пӗчӗк хутаҫсем ҫинче, хӗр аллисем тӗрленӗ, ытла та тӗлӗнмелле чечексем ҫурӑлаҫҫӗ, кайӑксем вӗҫеҫҫӗ, ӑшӑ кӑмӑллӑ сӑмахсем курӑнаҫҫӗ: «Савнӑ боеца Нюрӑран», «Героя салам», «Чӗлӗм туртӑр, сывлӑхӑра пултӑр»…

На этих скромных мешочках, вышитых девичьими руками, расцветали невиданные цветы, летали птицы, виднелись ласковые слова: «Дорогому бойцу от Нюры», «Привет герою», «Кури на здоровье»…

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӗррехинче Марья Дмитриевна Нюрӑран хӑйсен ҫемйи ҫинчен каласа пама ыйтрӗ, Нюра вара ҫавӑнтах хӑйсен йышлӑ ҫемйи ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Однажды Марья Дмитриевна спросила ее о доме, и Нюра увлеклась и рассказала о своей многочисленной семье.

Чӑмӑр Танька пӑр ирӗлтерчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах Танька, халӗ те кӑштах ӗсӗклесе, Нюрӑран пӑрӑнчӗ, Марья Дмитриевна ҫумне лӑпчӑнса: — Каймастӑп, эп ун патне юлатӑп, — терӗ ачашланса.

Но Тонька, еще чуть всхлипывая, отшатнулась от Нюры и, прижавшись к Марье Дмитриевне, протянула капризно: — Не пойду, хочу с ней.

Чӑмӑр Танька пӑр ирӗлтерчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Нюрӑран ыйтрӗ, — Нюра та мӑрӑлтаткаларӗ ҫеҫ.

Спросила Нюру, — Нюра мямлила.

Ленӑна ҫав тери йывӑр // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Апла эсир чӗрӗ-ха? — ыйтрӗ Одинцов, Нюрӑран именсе.

— Значит вы живы? — спросил Одинцов у Нюры опсаливо.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Список санра-и? — ыйтрӗ Саша Нюрӑран.

— Список у тебя? — крикнул он Нюре.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех