Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нутэскинпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нутэскинпа Чочой те ҫитрӗҫ, те ҫитеймерӗҫ ӗнтӗ, пӗлме ҫук, пӗтнех пулмалла вӗсем.

— Как знать, что случилось с Нутэскином и мальчиком Чочоем, скорей всего, они погибли.

Тавӑрас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нутэскинпа Чочоя вилнӗ тесе шутлать Чумкель кӗтӳҫӗ.

Нутэскина и Чочоя пастух Чумкель считал погибшими.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хушӑран Экэчо хӑйне хӑй лӑплантаркаларӗ, Нутэскинпа Чумкель пӑр хушшине лексе вилнех пулӗ-ха, текелесе пурӑнчӗ.

Экэчо порой удавалось успокоить себя мыслью о том, что и Нутэскин и Чумкель наверняка погибли во льдах.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӑрсемпе пӗрле Нутэскинпа Чумкель те ҫак ҫырана килсе тухсан, вӗсенчен пӗри кӑна килсе тухсан та ҫавах ӗнтӗ, мӗн пуласси ҫинчен шухӑшлама та хӑрарӗ Экэчо.

Экэчо боялся даже подумать о том, что будет, если Нутэскин и Чумкель или хотя бы один из них рано или поздно вместе со льдами будут прибиты к этому берегу.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ҫапла ҫав, Мэнгылю кунти пурнӑҫ ҫинчен каласа панах вӗсене, паллах, хам хушнӑ пек, суйнӑ ӗнтӗ. Манпа тӗл пулни ҫинчен те, манран кунти выҫлӑхпа чир-чӗрсем ҫинчен усал хыпар илтнине те каласа панӑ пулӗ. Нутэскинпа Чумкель илтмесӗр пулманах ӗнтӗ», — тесе пӗрмай шухӑшласа ҫӳрерӗ вӑл.

«Ну да, Мэнгылю говорил им о здешней жизни и, как я просил, врал при этом много. Говорил, что встречался со мной, что слышал от меня дурные вести о голоде, о болезнях. Нутэскин, Чумкель все это слыхали, конечно», — рассуждал он.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Те тупӑннӑ телей кӑларнӑ ӑна, те вӑл хӑйӗн тусне, Тома, ашшӗпе амӑшне, Гоомо куккӑшне, Нутэскинпа Очера аса илнӗрен тухнӑ вӑл.

То ли от счастья, то ли от воспоминаний о своем друге Томе, об отце, матери, дяде Гоомо, о Нутэскине и Очере.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нутэскинпа тинӗсре ишнӗ чухне Чумкель сассине илтрӗмӗр эпир…

— Когда ночью мы шли с Нутэскином по морю, то слыхали голос Чумкеля…

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой тата тепӗр хут чӳречерен пӑхса илчӗ, вара ҫак тӗлӗнмелле те ӑнланмалла мар шурӑ ҫуртран мӗнле те пулин часрах тухса тарма шут тытрӗ, кайса шыраса пӑхас, Нутэскинпа Очер чӑнах ӑҫта та пулин кунта мар-и, тесе шухӑшларӗ вӑл.

Взглянув еще раз в окошко, Чочой решил, что ему следует как можно скорее выбраться из этого странного белого дома и посмотреть, нет ли и в самом деле здесь где-нибудь Нутэскина и Очера.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Нутэскинпа Очер та ӑҫта та пулин кунтах-и, тен? Тен, шыва путман вӗсем?..» — тесе шухӑшлать те вӑл, ҫавӑнтах хӑйӗн шухӑшне пӑрахӑҫласа пуҫне сулкалать: — Ҫук, ҫук, вилнӗ вӗсем, — тет.

«Может быть, Нутэскин и Очер тоже здесь где-нибудь? Может, они не утонули? — думал он и тут же отрицательно качал головой: — Нет, нет, погибли они.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халтан кайнӑ Нутэскинпа Чочой пӑрсене пӗрин хыҫҫӑн теприне тӗке-тӗке яраҫҫӗ.

Нутэскин и Чочой, изнемогая от усталости, отталкивали льдины одну за другой.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нутэскинпа Чочой чылайччен кӑшкӑрчӗҫ, анчах хирӗҫ кӑшкӑрнине илтеймерӗҫ.

Долго еще кричали Нутэскин и Чочой, но ответного голоса не услышали.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Савӑннипе, ҫав хушӑрах тата тем пуласран шикленнипе Чочой та, ура ҫине тӑрса, Нутэскинпа пӗрле кӑшкӑрса ячӗ:

Испытывая смешанное чувство радости и тревоги, Чочой тоже поднялся на ноги и закричал вместе с Нутэскином:

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех