Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нока (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫуртсенчен пӗрин ҫинчи чукун хӑмаран сасартӑк сӑмахсемпе цифрӑсем татӑлса ӳкрӗҫ те — Гелли пурӑнакан манӑҫнӑ урам ячӗ Нока чӗринчен пырса ҫапӑнчӗ.

И вдруг, с чугунной дощечки одного из домов, сорвавшись, ударила его в сердце надпись забытой улицы, где жила Гелли.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫапах та вӑл хӑй каяс мар терӗ; ҫирӗплӗхӗ халӗ ӑна пӑхӑнмасть; Нока ирӗксӗрлемесӗр — пӗтӗмпех ӑсӗ йӗркелесе пырать.

Он все-таки хотел сам не пойти; теперь воля его была ни при чем; им распорядилась, без принуждения, его память.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Халран кайнине пӑхӑнни Нока ларма хистет.

Покорность изнеможению заставила Нока сесть.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кирек хӑш енче те — кунта теҫетке-теҫетке вакун тӑрас тӑк — Нока кӑмӑлсӑр е синкерлӗ курнӑҫу кӗтнӗ пулӗччӗ.

В любом направлении — окажись здесь десятки вагонов — Нока могла ждать неприятная или роковая встреча.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

«Ҫук, эсӗ ҫавна тӑмастӑн, ҫавӑнпа та ун пирки каламастӑп, — шухӑшларӗ Гелли, анчах ҫак самантрах сӗлкӗш, чӗмсӗр Нока ашшӗ пек шеллерӗ.

«Нет, ты не стоишь этого, и я тебе не скажу, — подумала она, но тут же отечески пожалела уныло молчавшего Нока.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Гелли кӗскен чи кирлине евитлерӗ, Нока тытнӑшӑн паракан парнен чӗрӗкӗ пирки шарламарӗ.

Гелли коротко передала главное, умолчав о четверти награды за поимку.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл Нока питӗнчен шӑтарасла, куҫ сиктерми пӑхни ҫемҫешке чуна ӑнран яратчӗ-и тен, анчах ҫамрӑк ҫын кофепе чыхӑнса кайрӗ, ҫав тери хытӑ ӳсӗрме пикенчӗ те — хӗрелсе кайса кукӑрӑлсах ларчӗ.

Его прямой, неподвижный взгляд, обращенный прямо в лицо Нока, был бы оглушителен для слабой души, но молодой человек, захлебнувшись кофеем, разразился таким кашлем, что побагровел и согнулся.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хӗр Нока хирӗҫ, сунарҫӑпа юнашар вырнаҫрӗ.

Девушка сидела против Нока, рядом с охотником.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пӳрт хуҫи йыттине ҫынсен ури патӗнчен мӑй ҫыххипе туртса куҫарчӗ, ҫав-ҫавах сисчӗвлӗн хӑрлатаканскере икӗ хут тапрӗ, кӗтесе хӑваласа кӗртрӗ; ҫаврӑнкаласа тата анасласа — кашкӑр пӑвуҫӑ выртрӗ те Геллипе Нока канӑҫсӑррӑн тӗсеме пикенчӗ.

Хозяин хижины, оттянув собаку за ошейник от ног посетителей, на которые она обратила чрезмерное внимание и продолжала взволнованно ворчать, загнал ее двумя пинками в угол, где, покружившись и зевнув, волкодав лег, устремив беспокойные глаза на Гелли и Нока.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хӗвелӗн хӗрлӗ куҫ хупанки хура ҫыран хыҫнелле пытанать; нӳрлӗх, пуҫӗнчи йывӑрлӑх тата хальхи усаллӑх Нока вӑл юлашки кунсенче сивлек сыхлӑхра тӑнӑ йӗрке-тӑрӑма куҫарчӗҫ.

Красное веко солнца скрывалось за черным берегом; сырость, тяжесть в голове и грозное настоящее вернули Нока к его постоянному за последние дни состоянию угрюмой настороженности.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Яланхи тӳрӗ кӑмӑллӑх туртӑмӗ юлашкинчен ҫиеле тухрӗ; Нока куҫӗнчен тӳп-тӳррӗн, уҫҫӑн та ҫирӗппӗн пӑхрӗ те: — Эпӗ хам хальлӗхе хӗрарӑм мар, — терӗ сатуррӑн, — ҫавӑнпах… эпӗ эсир хускатнӑ ыйтӑва сӳтсе явма пуҫлас тӑк — суя нумай тӑкӑнӗччӗ.

Наконец, потребность быть всегда искренней взяла верх; посмотрев прямо в глаза Ноку чистым и твердым взглядом, Гелли храбро сказала: — Я сама еще не женщина; поэтому, наверное, было бы много фальши, если бы я пустилась рассуждать о… физической стороне.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫак шухӑш ӑна хӑй чӑннипех айӑплине ӗнентерме хистерӗ, ҫакна вӑл, кимӗ ҫинчен вӑлтапа пулӑ тытакан Нок ҫине пӑхнӑ май, малалла та пӗрле кайма тивнипе ӑнлантарса сирсе яма хӑтланчӗ, ҫакӑн пирки Нока ҫийӗнчех пӗлтерес терӗ.

Эта мысль вызвала припадок виноватости, которую она постаралась, смотря на удившего с лодки Нока, рассеять сознанием необходимости ехать, что нашла нужным тотчас же сообщить Ноку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хӑйне хӑй тухтӑрпа танлаштарни Нока ҫав тери килӗшрӗ.

Сравнение себя с доктором весьма понравилось Ноку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Нока ҫамрӑк хӗрпе курас тӑк — вӑл тинтерех ҫеҫ каттӑркӑҫ пулнине кам ӗнентӗр!

И кто подумал бы, видя Нока в обществе молодой девушки, что это недавний каторжник?

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Юнашар хӗрарӑм пурри темех мар, Нока кунта вӑл хӑй тӗп вырӑн йышӑнни ҫырлахтарать, хӗр пассажир унӑн ирӗкӗнчен тухасси пирки уйланмасть те; чӑн та, Нок киревсӗр мӗнле те пулин ӗҫ тумашкӑн хӑйӗн вӑйӗпе усӑ курасса яхӑнне те ямасть, ҫапах хутшӑнусене хӑйӗн, пӗччен, йӗркелесе тӑма май килни ӑна самаях рехетлентерет.

С присутствием женщины Нока примиряло его господствующее положение; пассажирка была в полной его власти, и хотя власть эту он и не помышлял употребить на что-нибудь скверное, все-таки видеть возможность единоличного распоряжения отношениями было приятно.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Гелли кунта килни, кимӗшӗн ҫитмен укҫана тӳлесе татнисӗр пуҫне, Нока ӑнсӑрт ӗҫре ҫӗнӗ пӗтӗмлетӳ тума, лару-тӑрӑва урӑхларах хаклама май пачӗ.

Присутствие Гелли толкнуло его к новым выводам и новой оценке случая, помимо доплаты денег за лодку.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Старик пуҫне ҫӗклерӗ, ҫыранти тӗмрен ярса тытрӗ, Нока шӑтарасла, ӑнкаруллӑ пӑхса тӗпчерӗ.

Старик поднял голову, ухватился за береговой куст и осмотрел Нока пронзительно-смекалистым взглядом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех