Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нистор (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Савса килӗштерсе пурӑнччӑрах! — терӗ Нистор Фракалец.

Совет им да любовь! — сказал Нистор.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Темӗн мар-ҫке, ачасем: аван пулать-и, начар-и — ҫак вырӑнтах вӗсене минчет тӑвӑпӑр та, ан тив пире эрехпе хӑна туччӑр, — терӗ Нистор Фракалец.

— Плевое дело, ребята: худо ли, хорошо ли, — обвенчаем их тут, на месте, да пусть нас вином угостят, — сказал Нистор Летун.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ те сан сӑмахнах калатӑп, Нистор пичче, — терӗ Чоно Дейчинов, — манӑн та «Геновевӑна» курас килет.

— И я тебя поддержу, дед Нистор, — сказал Чоно Дойчинов, — я тоже хочу посмотреть «Геновеву»…

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрӗ, Нистор пичче, шӑхӑрса намӑс кӑтартасран кӑна хӑратӑп, пит аван мар пулса тухать-ҫке, — терӗ Огнянов, куҫпа ҫеҫ сӗлтсе илсе.

— Хорошо, дед Нистор: да боюсь, не освистали бы меня, — проговорил Огнянов, бросив быстрый взгляд на Стефчова, — ведь это неприятно.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сана никам та намӑслантараймасть! — татса каларӗ Нистор пичче.

Никто не может тебя осрамить! — пробурчал дед Нистор.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех