Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нилыч (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нилыч мучи вӑл вӗллене туса ҫыхни темиҫе ҫул та иртнӗ ӗнтӗ, ҫыхнӑ кантри те ҫӗрсе кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

Шӑнкӑрч — юрӑҫӑ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 28–31 с.

Пирӗн тӗлте, урамӑн тепӗр енче, Нилыч мучи пурӑнать.

Куҫарса пулӑш

Шӑнкӑрч — юрӑҫӑ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 28–31 с.

Евсей Нилыч тепӗрне персе пӑрахнӑ.

Евсей Нилыч выстрелом уложил второго турка.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

— Ан парӑн, Нилыч! — тесе кӑшкӑрнӑ та Рудаченко, хӑй ҫавӑнтах фейерверкера тапӑнакан тӑшмансенчен пӗрне прикладпа ҫапса ӳкернӗ.

— Держись, Нилыч! — крикнул Рудаченко и ударил одного из наседавших на фейерверкера врагов прикладом.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Фейерверкер Евсей Нилыч турока ҫавӑнтах прикладпа ҫапса ӳкернӗ.

Фейерверкер Евсей Нилыч ударил турка прикладом.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Чупса пыракан фельдфебеле чи малтан Евсей Нилыч курнӑ.

Первый заметил бегущего фельдфебеля Евсей Нилыч.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Пурне те пӗлекен Евсей Нилыч каннӑ вӑхӑтра юлташӗсене Молдавин Бурлу ятла вӑрӑ-хурахӗ ҫинчен каласа панӑ.

На биваке всезнающий Евсей Нилыч рассказывал товарищам про молдавского разбойника Бурлу.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Евсей Нилыч ҫаксем ҫинчен нумай вӗреннӗ ӑслӑ ҫынсем пек мар, хӑй пӗлнӗ пек, салтаксем ӑнланмалла каласа панӑ.

Евсей Нилыч выражал сведения по-своему, на немудреном языке, доступном солдатскому пониманию.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

— Евсей Нилыч, камсем пулаҫҫӗ вӗсем грексем?

— Евсей Нилыч, а кто такие греки будут?

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

— Евсей Нилыч, каласа пар-ха, вӑрҫӑ мӗншӗн пуҫланать? — тесе ыйтнӑ пӗр шатраллӑ салтак.

— Евсей Нилыч, расскажи, почему война-то будет? — допытывался рябой солдатик.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Евсей Нилыч пӗтӗм ротӑра чи пӗлекенни те чи пултараканни пулнӑ.

Евсей Нилыч был самый сведущий и опытный во всей роте человек.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Ун пичӗ, Ромашов, хӑй ҫинелле пӗшкӗнсе, шанӑҫлах маррӑн та сехӗрленчӗклӗн: — Сывлӑх сунатӑп, Василий Нилыч, чӑрмантармарӑм-и эпӗ сире? — тесен те, хӑйӗн ыйхӑллӑ сӑнне пач улӑштармарӗ.

Его лицо совсем не изменило своего сонного выражения, когда Ромашов, наклоняясь над ним, говорил неуверенно и тревожно: — Здравствуйте, Василий Нилыч, не помешал я вам?

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Манӑн киле таврӑнма вӑхӑт, Василий Нилыч.

— Мне пора домой, Василий Нилыч.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ах, хаклӑ Василий Нилыч, енчен те эсир пултарайсанччӗ!

Ах, дорогой Василий Нилыч, если бы вы могли!

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Василий Нилыч, тӗлӗнетӗп эпӗ сиртен, — терӗ вӑл, Назанские ик аллинчен те тытса тата вӗсене хыттӑн чӑмӑртаса.

— Василий Нилыч, я удивляюсь вам, — сказал он, взяв Назанского за обе руки и крепко сжимая их.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Мӗн ҫинчен шухӑшланӑччӗ-ши эсир, Василий Нилыч, эпӗ килес умӗн? — ыйтрӗ вӑл, малтанхи пекех, чӳрече янахӗ ҫине ларса.

— О чем же вы думали перед моим приходом, Василий Нилыч? — спросил он, садясь по-прежнему на подоконник.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех