Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Николкӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атӑ-пушмак ӑстине Николкӑна (хӑйӗн взводнӑйне), ҫӑкӑр пӗҫерекен Симӑна вӑл «тантӑшсем» тет (мӗншӗн тесен вӗсем виҫҫӗшӗ те вӑтӑртан кӑшт иртнӗ)» Йевтӑна — «тетеҫӗм», ыттисене пурне те «ачасем», тет.

Командира своего взвода — сапожника Николу и пекаря Симу, которым было уже за тридцать, он величал «служивыми», Евту — «дядей», а к остальным обращался просто «парень».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Николкӑна качча тухиччен эпӗ тир-сӑран заводӗнче ӗҫлеттӗм.

— Я до Николки на кожевенном заводе работала.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ывӑлӑма манӑнне, Николкӑна, нимӗҫсем вӗлерчӗҫ.

Сынка-то моего, Николку, немцы убили.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех