Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нарыжнӑйран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурнӑҫа сан Нарыжнӑйран мар, аван кӗнекесенчен, лайӑх ҫынсенчен вӗренмелле.

Жизни тебе следует учиться не у Нарыжного, а из хороших книг, от хороших людей.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Мӗскер пулнӑ?» — ыйтатӑп Нарыжнӑйран.

«Что такое случилось?» — спрашиваю у Нарыжного.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей тавӑрӑнни ҫинчен Нарыжнӑйран пӗлнӗ кунранпа вӑл ларма-тӑма пултарайман; унӑн сывлӑхӗ ҫаплах начар, ҫавӑнпа ӑна ҫӳреме йывӑр пулсан та, Сергее Кондратьевпа пӗрле курассине шанса, вӑл ҫине тӑрсах райкомалла утнӑ.

С того дня, когда он узнал от Нарыжного о возвращении Сергея, дома ему не сиделось и не лежалось, и хотя еще чувствовал себя по-прежнему плохо и ходить ему было тяжело, он пересилил недомогание и направился в райком, надеясь увидеть Сергея вместе с Кондратьевым.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Анчӑк ҫури, хӑйӗн шуйттанла куҫӗсене ҫавӑркалама пуҫларӗ ӗнтӗ, ӑсӗнче темскер шухӑшласа кӑларать пулмалла», — шухӑшларӗ Федор Лукич, Нарыжнӑйран пӑрӑнса.

«Уже, сучий сын, прядет своими бесовскими очами, — видно, что-то в уме замышляет», — подумал Федор Лукич, отворачиваясь от Нарыжного.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех