Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Нарбонн отрячӗ ял патне лӑпах тӗттӗмленнӗ вӑхӑтра ҫывхарса ҫитнӗ.

Отряд Нарбонна в сумерках подходил к селу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Сержант Нарбонн юлташӗн хырӑмӗнчен аллипе лӑпкаса: — Эпир, юлташӑм, пурӑнатпӑр-ха! — тенӗ.

Сержант Нарбонн весело шлепал друга ладонью по животу, приговаривая: — Мы еще поживем, дружище!

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Вырӑссен ҫарӗ ӑҫта? — тесе ыйтнӑ Нарбонн.

— А где русская армия? — спросил Нарбонн.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Нарбонн вӑхӑтран-вӑхӑта сапаланса утакан салтаксем ҫине ҫавӑрӑнса пӑхса, сивӗ пирки тиртен ҫӗленӗ салоппа витӗнсе малта утса пынӑ.

Нарбонн шел впереди, кутаясь от холода в меховой салоп, изредка оглядываясь на солдат, шагавших вразброд.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Нарбонн отрядри пӗртен-пӗр лаша ҫурӑмӗ ҫине тиене полк канцелярин мӗнпур япалисене юр ҫине илсе пӑрахнӑ.

Нарбонн снял с единственной в отряде лошади вьюк с полковой канцелярией и сбросил его в снег.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Нарбонн хӗҫне йӗннинчен кӑларса юлташӗ патне ҫывхарнӑ.

Нарбонн, вытащив из ножен палаш, подошел к другу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Нарбонн вӗсене прикладсемпе хӗнеме хушнӑ.

Нарбонн приказал бить их прикладами.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Сержант Нарбонн юлаканнисене хавхалантарса малта пынӑ.

Сержант Нарбонн шел впереди, ободряя отстающих.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Нарбонн тӳрленсе тӑрса каялла ҫавӑрӑнса пӑхнӑ.

Нарбонн выпрямился, взглянул назад.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Вӑран, — тенӗ Нарбонн, гренадера аллипе тӗксе.

— Проснись, — сказал Нарбонн, тронув гренадера рукой.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Нарбонн ҫывхарах пырса пӑхнӑ.

Нарбонн подошел ближе.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Сержант Нарбонн урисене юр ӑшӗнчен ерипен туртса кӑларнӑ, сыхланкаласа пусса вӑл ӳксе шӑнса вилесрен хӑранипе малаллах утнӑ.

Сержант Нарбонн медленно вытаскивал их из снега и, осторожно переставляя, шел дальше, боясь упасть и замерзнуть.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.