Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Назаркӑпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Назаркӑпа пӗрле айккинчи урамалла пӑрӑнса кӗрсен, вӗсем юнашар ларакан икӗ пӳрт патне пырса чарӑнчӗҫ.

Свернув в боковую улицу с Назаркой вместе, они подъехали к двум стоявшим рядом хатам.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Лашана ҫеҫ тирпейлем, Назаркӑпа килетпӗр те ҫӗр каҫах гулять тӑватпӑр, — терӗ те Лукашка, лашине пушӑпа ҫатлаттарса илсе, хӗрсенчен айккинелле юрттарчӗ.

— Только коня уберу, придем с Назаркой, целую ночь гулять будем, — сказал Лукашка, хлопнув плетью лошадь, и поехал прочь от девок.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Назаркӑпа пӗрер каҫ уҫӑлса ҫӳреме вӗҫтерсе ҫитрӗмӗр, — тавӑрчӗ Лукашка, пушшипе лашине хӑмсаркаланӑ май хӗрсем ҫинелле пырса кӗрсе.

— С Назаркой на ночку погулять прилетели, — отвечал Лукашка, замахиваясь плетью на лошадь и наезжая да девок.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пӗр-икӗ чаплашкӑ чихирь ӗҫнӗ хыҫҫӑн, вӗсем Назаркӑпа иккӗшӗ станица хыҫне тухрӗҫ.

Выпив чапуры две чихиря, они выехали с Назаркой за станицу.

XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка Назаркӑпа тата Ергушовпа, ҫӳр витре ӗҫсе янӑ хыҫҫӑн, хӗрсем патне килеҫҫӗ.

Лукашка с Назаркой и Ергушовым, выпив полведра, шли к девкам.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ямка патӗнче (Ямка — шинок тытакан аскан тӑлах хӗрарӑм пулнӑ) Назаркӑпа ӗҫеҫҫӗ.

— У Ямки (Ямка была холостая распутная казачка, державшая шинок) с Назаркой гуляют.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Назаркӑпа Ергушов, буркисене сарса хурса, пӗрене хыҫне вырнаҫрӗҫ, Лукашка Ерошка мучипе пӗрле малалла кайрӗ.

Назарка с Ергушовым, разостлав бурки, расположились за бревном, а Лукашка пошел дальше с дядей Ерошкой.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех