Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Назаркӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла вара ҫул ҫинчех тӑракан Лукашкӑпа Назаркӑн пӑрӑнмаллаччӗ.

Так что Лукашка с Назаркой, стоявшие на самой дороге, должны были посторониться.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эй, Лука! — инҫех мар чӑтлӑхран илтӗнчӗ ӑна Назаркӑн ян янӑракан сасси.

— Гей, Лука! — послышался ему недалеко из чащи пронзительно-звучный голос Назарки.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех