Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ҫакӑнта ларас пулать-ши? — терӗ Назарка.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Назарка пачах каясшӑн пулмарӗ, анчах Лука ӑна хӑтӑрса пӑрахрӗ те, вӗсем часах пуҫтарӑнса ҫитрӗҫ.Назарка вовсе не хотел идти, но Лука крикнул на него, и они живо собрались.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Лукашка ҫав хушӑра, фазан ашӗн пысӑк татӑкне икӗ аллипе те ҫӑварӗ умӗнче тытса, пулса иртекен ӗҫсем ӑна пӗрре те хускатман пек, пӗрре урядник ҫине, тепре Назарка ҫине пӑхкаласа, иккӗшинчен те кулать.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эсӗ ҫывӑрса тӑранаймастӑн та, ӑна ӑҫтан вара! — терӗ ҫурма сасӑпа Назарка.— Ты-то не просыпаешься, так ему как же! — сказал Назарка вполголоса.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ах, эс мӗнле шуйттан! — терӗ Назарка.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Гурка каларӗ, сан Дунайку Фомушкинпа ҫӳрет, тет, — терӗ сасартӑк Назарка.— Сказывал Гурка, твоя Дунайка с Фомушкиным гуляет, — вдруг сказал Назарка.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Паян калатӑп эпӗ ӑна, чӑнласах та калатӑп, — терӗ малалла Назарка.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Назарка итлерӗ.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Назарка, автан ҫине пӑхса, чӗтресе илчӗ.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эп вӗсене пусма хӑратӑп, — терӗ Назарка.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Назарка Лукашкӑпа пӗр ҫулсенче пулнӑ, вӑл та ҫуркунне ҫеҫ строевоя кӗнӗ.Назарка был одних лет с Лукашкой и тоже с весны только поступил в строевые.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Хулхушшине чӗрӗ фазан хӗстерсе тытнӑ Назарка, йӗплӗ хулӑсене сиркелесе, сукмак ҫине тухрӗ.Назарка с живым фазаном под мышкой, продираясь через терны, вылез на тропинку.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Назарка ҫавӑнтах шӑпланчӗ.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Чӑнах, мучи, эс ларса пӑх, — ҫирӗплетсе каларӗ Назарка, кулкаласа.— Право, дядя, ты посиди, — подтвердил Назарка, посмеиваясь.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Каҫ пулсанах явӑнса ҫӳреме пуҫлать, — терӗ Назарка, куҫне хӗскелесе тата хулпуҫҫипе урине чӗтретсе.Как вечер, так и вьется, — сказал Назарка, подмигивая глазом и подергивая плечом и ногою.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Аялта выртакан Назарка ҫавӑнтах пуҫне васкаса ҫӗклерӗ те: — Шыв ӑсма каяҫҫӗ пуль, — терӗ.Назарка, лежавший внизу, тотчас же торопливо поднял голову и заметил: — За водой, должно, идут.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.