Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Надюша (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Аса илтӗм-ха, Надюша, — шухӑшлӑн пӗлтерет Владимир Ильич.

— Что мне вспомнилось, Надюша, — сказал Владимир Ильич.

Ҫӗнӗ ҫул умӗнхи каҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Ҫук, ҫывӑрмастӑп, Надюша.

— Не сплю, Надюша.

Ҫӗнӗ ҫул умӗнхи каҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Кайрӑмӑр, Надюша, кӳлӗ ҫинелле усӑнса тӑракан тучакӑла курма… — тетчӗ вӑл тепӗр чух хаваслӑн.

— Махнём, Надюша, туда, там скала нависла над озером…

Пӑр юрланӑ чух // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Нимех те мар, Надюша, нимех те мар, — лӑплантарать ӑна Владимир Ильич.

— Пустяки, Надюша, сущие пустяки.

Сокольникире пулса иртнӗ тамаша // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Чаплӑ ҫӗнтерӳ ку, Надюша, илтетӗн-и?

Замечательная победа, слышишь, Надюша?

Ҫак йывӑр ҫулсенче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Надя каланӑ тӑрӑх, хваттерте Надюша тантӑшӗсӗр, Маргарита Васильевна Фофановӑсӑр пуҫне, урӑх никам та пулмалла мар.

В квартире не должно быть никого, кроме хозяйки, Надюшиной подруги, Маргариты Васильевны Фофановой.

Тата тепӗр вӑрттӑн ӗҫлев // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Ҫакӑнта-и, Надюша? — ыйтать вӑл, паллӑсене асӑрхаса.

— Здесь, Надюша? — спросил он, узнавая приметы.

Вӑрҫа — вӑрҫӑ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Хӑвӑртрах, Надюша, тӑванӑм! — васкатать ирхине Владимир Ильич.

— Быстрее, Надюша, дружок! — торопил утром Владимир Ильич.

Вӑрҫа — вӑрҫӑ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Ҫав куҫлӑха пула шӑхӑртса хӑвартӑмӑр та ӗнтӗ сыщиксене, Надюша!

— При помощи этих синих очков оставили господ сыщиков с носом, Надюша!

Вӑрттӑн тӗлпулусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Надюша, тӑванӑм! — тет вӑл, ун патнелле ыткӑнса.

— Надюша, родная!

Вӑрттӑн тӗлпулусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Надюша, кур-ха эс ӑна, епле ҫамрӑк та чипер вӑл…

Надюша, взгляни, совсем молодой…

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Театрсенче пулкалатӑн-и эсӗ, Надюша? — сасартӑк ыйтать Владимир Ильич.

— Вы в театрах, Надюша, бываете? — вдруг спросил Владимир Ильич.

193-мӗш номерлӗ камера // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Маняшӑпа Надюша мана станцинче кӗтсе тӑраҫҫӗ.

— Маняша и Надюша будут ждать меня на станции.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эсӗ ан кулян, Надюша.

— Ты не волнуйся, Надюша.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Надюша, япаласене кайса пуҫтарар-ха, унсӑрӑн эсӗ чи кирлине манса хӑваратӑн.

— Надюша, пойдем вещи уложим, а то ты забудешь что-нибудь самое необходимое.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тата Надюша унта революционерсемпе ҫыхӑну тытма пуҫланӑ.

И связи Надюша там успела завести среди революционеров.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Вӑт кайса килесчӗ Атӑл енне — Самара, Чулхулана, ҫула май Сызране кӗрсе тухасчӗ, унтан Надюша патне ҫитесчӗ.

— Вот бы съездить на Волгу — в Самару, в Нижний, по пути завернуть в Сызрань, затем проехаться к Надюше.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ун ҫинчен те, Надюша.

— И об этом, Надюш.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир Любӑпа иксӗмӗр утатпӑр, ҫав вӑхӑтрах хам Надюша ҫинчен те, Наташа ҫинчен те шухӑшлатӑп.

Мы идем с Любой, а я думаю о Надюшке, и о Наташе.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унччен те пулмарӗ, ушкӑн хушшинчен Надюша сиксе тухрӗ — хаваслӑ хӑй, хӗрлӗ сӑн-питлӗ, арӑш-пирӗш ҫӳҫлӗ.

Вдруг выскочила Надюшка — живая, пунцовая и какая-то взъерошенная.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех