Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл пырса тытнӑ вилен кӑкӑрне амантнӑ-мӗн, пуҫӗ шыҫӑнса ҫав тери пысӑкланса кайнӑ, сӑн-пичӗ хуралса ларнӑ, куҫӗсем таврӑнса тухнӑ, — ҫурӑмӗнчен, аялтан тыт, Морозка, вӗҫерӗнсе ан кайтӑр тата.

С огромной раздувшейся головой, почернелым глянцевитым лицом и вывернутыми зрачками, — под спину берись, Морозка, а то как бы не перервался.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.